Ojciec i matka mieszkają wraz z trójką dzieci w domu na obrzeżach miasta. Dom otoczony jest wysokim płotem. Dorosłe dzieci nigdy jeszcze nie wyszły poza teren posiadłości. Ich edukacja, rozrywka i ćwiczenia fizyczne są pod ścisłą kontrolą rodziców, bez jakiegokolwiek kontaktu ze światem zewnętrznym. Jedyną osobą z zewnątrz, która ma prawo wejść do tego domu, jest Christina. Ojciec zaprasza ją, by poskromić seksualne ciągoty syna. W „laboratoryjnych” warunkach reżyser umieszcza metaforyczną historię ze społeczno-politycznym przesłaniem o niebezpieczeństwach związanych z odcięciem się od świata, tak jednostek jak i narodów.

Każda rodzina ma swoją tajemnicę, pytanie tylko jak silnie ją skrywa. Z pozoru idealna i szczęśliwa rodzina. Matka (Michelle Valley) i ojciec (Christos Stergioglou) mieszkają wraz z trójką nastoletnich dzieci – synem (Hristos Passalis) i dwoma córkami (Aggeliki Papoulia i Mary Tsoni) – na obrzeżach miasta, w luksusowej willi z basenem i ogrodem. Otoczona wysokim murem posiadłość jest oddzielona od reszty świata, a młodzi ludzie nie wychodzą poza jej mury. Rodzice twierdzą, że kryją się tam poważne niebezpieczeństwa, a jednym z nich jest… kot, którego można odstraszyć szczekaniem.

Gdy wypadnie kieł, dzieci opuszczą dom. Tymczasem uczą się, bawią i uprawiają sport na terenie domu, ale język, jakim się posługują, nie przystaje do rzeczywistości. Autostrada to dla nich silny wiatr, telefon oznacza sól, zombie to z kolei mały żółty kwiatek, a morze znaczy krzesło. Latające na niebie samoloty traktują jak zabawki, a wieczorem słuchają płyt Franka Sinatry, bo rodzice twierdzą, że jest ich dziadkiem.

Dzieci żyją w kompletnej izolacji i nie mają kontaktu ze światem zewnętrznym. Nie korzystają z telefonu, nie oglądają telewizji, nie mają również dostępu do komputera. Wszystkie potrzeby zaspakajają w ramach domu, a raz w tygodniu ojciec przywozi ze sobą Christinę (Anna Kalaitzidou) – pracownicę ochrony fabryki, w której sam pracuje, aby ta zaspokoiła seksualne potrzeby syna. Gdy jednak Christina przekazuje jednej z sióstr kasetę video z filmem "Rocky", wzbudza w niej nieufność, czy świat na pewno wygląda tak, jak twierdzą rodzice. A stąd już tylko mały krok do sprzeciwu, buntu i nieoczekiwanych w skutkach reakcji…

Trzej nastolatkowie (Aggeliki Papoulia, Mary Tsoni, Hristos Passalis) mieszkają wraz z rodzicami w odizolowanej od świata posiadłości, która równie dobrze mogłaby znajdować się na innej planecie. Spędzają całe dnie, słuchając domowych nagrań, dzięki którym uczą się słownictwa. Każdemu wyrazowi, którego nie używa się w rodzinie, nadawane jest nowe znaczenie - na przykład "morze" to duży fotel, a "zombie" to żółte kwiaty. Nauczeni doświadczeniem płynącym z zachowania jednego z synów, który został odrzucony przez swoje nieposłuszeństwo, rodzice terroryzują swoje pozostałe dzieci, zmuszając je do posłuszeństwa. Jedyną osobą z zewnątrz, która może wejść na teren posesji jest Christina (Anna Kalaitzidou), dziewczyna zatrudniona przez rodziców do zaspokajania potrzeb seksualnych ich syna. Przy okazji zaburza jednak domową równowagę.