Powiem inaczej. W tej części jest najmniej "kultowych" już tekstów komediowych, ale jest ona znacznie bardziej refleksyjna. Po prostu jest mniej komediowa, a bardziej obyczajowa.

Mi się właśnie wydaje że ta jest najbardziej śmieszna:)

No jasne, że jest śmieszna, chociaż mnie bardziej śmieszą Nie ma mocnych czy Sami swoi

ja wolę I i II część 3 do kitu.

Pewnie, że są lepsze, ale do kitu, to lekka przesada

Mnie ta część też się najbardziej podobała ;) !
Reakcja Pawlaka po zorientowaniu się ,że jego bratanica jest czarna - beka tysiąclecia :D

dla mnie to zdecydowanie najlepsza czesc z calej genialnej trylogii :D kapitalne dialogi-nie watpliwie jedna z najlepszych polskich komedii,dzis juz takich nie kreca

Według mnie to najlepsza cześć, pomysł przeniesienia akcji do Chicago lat siedemdziesiątych po prostu rewelacyjny.

Jest najsłabsza.

Uwielbiam... Ta część jest dla mnie naj naj! :)

Zgadzam się. Jest śmieszna jak poprzednie, ale w odróżnieniu od nich - jest też refleksyjna. To kawałek naprawdę niezłego kina obyczajowego. Jest i zderzenie kultur, jest rozliczanie własnego życia, jest pięknie pokazana tęsknota za ojczyzną. Moja ulubiona część trylogii.

Usiłowałem z treści filmu wyłowić powód dla którego to John Pawlak nie poślubił matki Shirley. Choćby z kontekstu. Nie udało się. To największa zagadka tego filmu. Scena, gdzie Shirley rzuca o podłogę pierścionkiem przeznaczonym dla jej matki praktycznie żadnej sensownej odpowiedzi nie daje.

To tylko moje domysły ale chyba dość sensowne, Zacznijmy od końca; dlaczego Shirley rzuciła obrączką? Przypuszczalnie zagrały emocje bo przypuszczalnie znała prawdę od matki.. jaką? Młody John spędził noc z murzynką a kiedy okazało się że ta spodziewa się dziecka chciał się zachować honorowo ale... Na przeszkodzie stanęło to o czym mówił Kargul z Pawlakiem: a co ludzie w Krużewnikach powiedzą? Wydaje mi się że mentalność chłopska zadecydowała o tym że Johny do końca obiecywał tylko małżeństwo dla uspokojenia bardziej własnego sumienia niż matki z dzieckiem bo w głębi ducha żenić się z murzynką zamiaru nie miał.

Uwielbiam tę część - USA w połowie lat 70tych za prezydentury Forda, piękne amerykańskie krążowniki, super ciuchy, świetna muzyka - więcej chcieć nie muszę.

Nie, ja zawsze uważałem, że "Sami swoi" są arcydziełem komedii filmowej, a w skali świata wybitnym dziełem, reszta trylogii jest słabsza, choć dobra. W "Samych swoich" genialny występ dał Kowalski, to jest coś wręcz zdumiewająco doskonałego, jakiś udoskonalony Chaplin.

Moja struktura:

1. Nie ma mocnych. Najśmieszniejszy i - co ważne - najrówniejszy.
2. Sami swoi. Historycznie najważniejszy, dobry choć nie aż tak zabawny jak pkt. 1.
3. Kochaj albo rzuć. Do wyjazdu do USA wyśmienity i poziomem humoru nawiązujący do "Nie ma mocnych". Po przyjeździe do stanów humor trochę pada i zaczyna się robić bardziej refleksyjnie (choć oczywiście wielu może się podobać).

3 jest najsłabsza, zdecydowanie, choć jest kilka zabawnych scen, w których Kargul okazuje swoje zadzwiwinie różnicami miedzy obyczajami w Polsce a w USA- na statku, w samolocie, gdy dowiaduje się ze jego brat mial córkę - nieslubna!, potem jeszcze przeżywa większy szok, bo nie dość, że z nieprawego łoża, to murzynka. :)

To jeden z najlepszych polskich filmów, rewelacyjne dialogi. I najlepsze wcale nie te komediowe. Mowa pogrzebowa Pawlaka i komentarz Kargula gdy jadąc autem obserwują przyczepkę z koniem - mistrzostwo.

Zgadza się. Dokładnie !

Ja też tak uważam. Mnie ta część śmieszyła najbardziej

Trudo powiedzieć czy lepsza niż 1ka, bo oba filmy genialne