Droga pociągu towarowego ze Śląska do huty w Szczecinie jest długa. Pociąg wiezie cenny ładunek koksu, musi dotrzeć na czas, aby stalownia mogła nieprzerwanie działać. Wielu kolejarzy na trasie składu wagonów, robi wszystko żeby towar dotarł bez przeszkód do miejsca przeznaczenia.

Przełomowy w dokumentalnej twórczości Andrzeja Munka film, choć na pozór mieści się w ramach socrealistycznego schematu. Parafabularną konstrukcje filmu buduje zadanie jakie stoi nie tylko przed załogą tzw. „pociągu gwarancyjnego” transport koksu ze Śląska do huty w Szczecinie, ale i innych kolejarzy obsługujących tę trasę przebiegu pociągu. Pomimo typowego dla socjalistycznego kina tematu, walki o wykonanie planu, film stawia w centrum uwagi ludzi owo zadanie wykonujących – ich zawodowe kompetencje i emocjonalne zaangażowanie. W filmie przedstawiona jest dramatyczna walka z czasem i przestrzenią, zostało to osiągnięte przez zastosowanie stricte filmowych środków wyrazu, zwłaszcza montażu.