W pełni się zgadzam z metaforyką.Z tym,że nie do końca zgadzam się końcówką wypowiedzi.Na prawdę potrzebował to czego pragnął czyli drugiej kobiety.Syn był dla niego zbędnym balastem.Nie liczy się to co było post factum.Nie lubię stwierdzeń,że doceniamy dopiero coś kiedy tracimy bo jest w tym egoistyczny wydźwiek moim zdaniem.Już jest za późno.Syn nie poczuje się już kochany,Dla mnie ojciec był po prostu żałosny.Zrozumiał cokolwiek jak wszystko stracił.A co by się stało gdyby w tej układance trochę pozmieniać?Gdyby przyjąć,że jego matka i synek umierają a tamta rodzina i kobieta jednak zgadzają się na małżeństwo?Myślę,że dalej by nic nie rozumiał.Może się mylę bo w sumie on go kochał na swój sposób.Jednak miłość to dziecka to coś naturalnego jak słońce.Ten film też pokazuje ile tak na prawdę zależy od przypadku.Od jednej decyzji czy wsiąść do autobusu czy nie.

Wg mnie uwięziony żółw mógł symbolizować bezradność ojca po utracie 'wszystkiego' tj. matki i przyszłej małżonki (pamiętajmy, że syna wciąż 'nie zauważał'). Natomiast poza wskazanymi przez InnaPani motywami, moim zdaniem symboliczne znaczenie niejasnych sygnałów - od Boga, natury, otoczenia (nawet ludzi, tylko wyrażone w takiej formie) - dezaprobaty wobec zachowania ojca miały motyw rozbitego lustra (w czasie golenia) i wiadro 'rozbijające' odbicie księżycowej nocy w studni. Piękny, cudowny film, oddający nastrój bohaterów i pewne wskazówki interpretacyjne w naprawdę zajebistych symbolach, sekwencjach, etc.

Film niewątpliwie wzruszający, dający do myślenia, poruszający trudne tematy tak społeczne jak i obyczajowe. Jeżeli chodzi o symbolikę, to dla mnie Mohammed jest jak to pisklę, którego nie ma kto włożyć do gniazda. Ojciec, gdyby mógł, w ogóle by wymazał ze swojego życia rozdział związany ze swoim niewidomym dzieckiem. W konsekwencji, gdy zostaje zmuszony do pojęcia jakichkolwiek decyzji względem upośledzonego syna, przynoszą one szereg nieszczęść, które prowadzą do tragicznego zakończenia. Przewrócony żółw jest symbolem jednoznacznego nokautu, klęski, która już za parę scen osiągnie formę trudną do wyobrażenia. Zwróciłbym jeszcze uwagę, na głosy które nawiedzają ojca, jako swoiste preludium przed nieuchronnie nadchodzącymi dramatami. Natomiast ostatnia scena jest pięknym portretem miłości, jaką Tata obdarzył swoje dziecko w obliczu śmierci, wiedząc że gdyby żyło, nie byłoby go stać na taki gest.
Ten film jest autentycznie dziełem światowego formatu, tak realistycznym jak i mistycznym. Gorąco polecam

Mohammed nie był upośledzony tylko niewidomy!

ślepota jest upośledzeniem.

Możesz to nazwać jak chcesz - to tylko słowa. Po prostu nie widział fizycznymi oczami ale tymi duchowymi jak najbardziej.

Przepraszam, kogo ma Pani w awatarze?

Meryl Streep :)