za każdym razem gdy Kino Polska daje powtórkę to nie mogę sobie odmówić obejrzenia tego filmu! Fronczewski mistrz! Nie chodzi tu o mistrza mowa polskiej i dykcję ale sposób jaki gra, Englerta lub DR Lubicza tutaj nie widzę :) Taka mentalność wśród wielu ludzi jednak została, cwaniaczki chcące coś ugrać, coś załatwić, to takie słynne : Pomożecie? w wersji ogólno-obywatelskiej! Każdy łapsko po darmoe i publicze wyciąga natychmiast gdy tylko jest okazja!

Fajny rault zrobili, ciekawe ile zajęło czasu zjedzenie i wypicie tych pyszności całej ekipie podczas kręcenia tej sceny? ;)

Dobrze napisałeś - nie widzę tu innych na miejsce Fronczewskiego! To była genialna kreacja!

Stockinger (dr Lubicz) akurat fajnie sprawdził się w "Pograniczu w ogniu" jako szpieg udający hrabiego, więc myślę, że dałby radę. Tak czy siak, Fronczewski jest świetny w tym filmie jak i reszta obsady.

Sosnowski wcale hrabiego nie udawał. Arystokratyczne pochodzenie pomogło mu zaaklimatyzowac się w Berlinie i wykonywać zadanie.

ja uwielbiam scenę, jak pojechali do tej rodziny, co niby za okupacji go przechowywali-"tatusiu..." :)))))))))))))

Akcja z taksówkarzem świetna, ja lubię jak prosi go żeby go żegnał na Okęciu, mina Bończaka bezcenna.
Film świetny, mogę go oglądać bez końca, Fronczewski fajny ale też lubię grę Zaleskiego, fajnie zagrał cwaniaka z rynku, ten jeansowy mundurek.

ja tez Zaleskiego uwielbiam w tym filmie :-) prywatnie też mąż Pakulnis :-) akcja w hotelu z dżinsami genialna- "i tak wiem, że darmo daję" :-)))))))))))))))))))
albo w szpitalu- brat Markowicza :DDDDDDDDDDDD

Tylko że Markowicz nie ma brata... przyjechał brat Markowicza to odjedzie brat Markowicza.... zaje...te są te sceny!

Tak! Machajcie!!! I machali!!!! zawsze mam polewke z tego!

Tak!!!! Leję za każdym razem! A potem w sądzie jak pytali Bończaka, czy kogoś przechowywali w czasie wojny... oni nie, ale sąsiad....

Ta scena mnie rozwaliła. Człowiek sobie zadaje potem pytanie - co ci ludzie mieli w głowie??? :)

Wiesz, pewnie te wymarzone wtedy dolary:)

Zgadzam się cudowny polski film z genialnym Fronczewski m jak zawsze lubie przypomniec ze w roku produkcji 89 bylem w 2 klasie szkoly sredniej,,kawal czasu pozdrawiam

Oj leci ten czas, leci... Ale choć my się starzejemy to chociaż film się upływowi czasu nie daje i wciąż się świetnie ogląda. Również serdecznie pozdrawiam!