"Oprócz tego że ci ludzie chcieli przeżyć, przede wszystkim musieli żyć "zwykłym dniem" więźnia..."

"I tak toczyło się codzienne życie naszej obozowej rodziny"... mówi ss-manka Liza (Aleksandra Śląska) w "Pasażerce" Munka...
i takie filmy o tej tematyce są "najmocniejsze" i zapadają w pamięci na długo...

Polecam książkę mniej znaną, a wydaje mi się że lepszą od Grzesiuka, o ile w ogóle można w takich kategoriach mówić przy tej tematyce, a równie wiarygodnie oddającą obozowe realia:
"Nr 3273 miał szesnaście lat" - Jana Michalaka.

Czytając Twój wpis nie mam wątpliwości, że film wart jest nicka i wszelkich pochwał. Po seansie czuję się jakby poraził mnie piorun, ale w rytm V symfonii Beethovena. Komplementując uderzającą treść, nie zapominajmy o urzekającej formie: moim zdaniem reżyseria, zdjęcia, aktorstwo, montaż, to absolutnie poziom światowy. Jest to - moim zdaniem - nie tylko jeden z najlepszych polskich filmów wszech czasów, ale - niewątpliwie - jedno z największych arcydzieł w historii kina.

Tez tak uwazam. Rewelacyjny. Chyba jedyny film gdzie sa tak swietnie oddane realia obozowe. Ostatnie sceny niezly absurd, ale ostatnie ujecie niezle oczko co sie stanie pozniej...