To nie problem samego filmu ale przesycenia tematem. Opętań i egzorcyzmów było już tyle, że ciężko zaskoczyć czymś w tym temacie. Gdyby ten film pojawił się jeszcze ze 20 lat temu to pewnie byłby wspominany do dziś. Ale ludzie i tak obejrzą bo taka nasza natura - lubimy czuć niepokój.
Malkontenci narzekający w stylu "nie straszny" i "nudny" pewnie mieli nadzieję, że grupka nastolatków znów pojedzie w góry, do opuszczonego domku, lub na inne zadupie, gdzie po pięciu minutach rozpocznie się ich krojenie na kawałki trwające do ostatniego gwizdka. No nie tędy droga.

Niepokój - to oferuje ten film. Bo strach to raczej nie jest. Taki thriller z elementami horroru. I to jest stwierdzenie na plus. Twórcy bowiem postawili na coś co bardzo lubię a więc stopniowe budowanie klimatu, gęstniejący niepokój i niepewność. Nie nawalili efektów do przesycenia ale użyli je w zgrabnych ilościach w odpowiednich momentach. Wszystko to uwieńczone bardzo dobrym aktorstwem, co w horrorach nie jest tak oczywiste.

Pod koniec coś się jednak pogubiło. Nawet miałem wrażenie, że to błędy ze stołu montażowego. O ile nie namieszał polski dystrybutor... No dziwnie momentami to wyszło z kilkoma "wtf?".
Na plus oczywiście jest także polskojęzyczny demon. Naprawdę fajne wrażenie, tym bardziej, że jak na amerykańców to nawet postarali się przy tym i właściwie jeden błąd gramatyczny. Trochę ze stylistyką było nie bardzo ale nie wymagajmy cudów. Wyszło naprawdę solidnie.
Myślę że właśnie solidnie Kroniki Opętania prezentują się jako całość. Więc na solidną szóstkę zasłużyły.