On to wszystko rozumiał, tylko że, jak napisałaś: "zabujał się w takiej pustej babie". Po prostu ją kochał, prześladowała go nawet później, póki nie zauważył, że spotkał kogoś, kto mógłby zająć w jego życiu jej miejsce.

No sory, ale gdyby ktos w kim jestem zabujana nie wiem jak, a jestem w tym niezla, cos takiego mojemu dziecku zrobil, to chyba szybko bym sie odbujala

Myślę, że dość istotna była kwestia tego, w jaki sposób został on wychowany. Zaowocowało to byciem wycofanym i niepewnym, bez umiejętności podjęcia stanowczych decyzji w swym dorosłym życiu. Dodatkowo ta kobieta stała się dla niego pewnym symbolem wyzwolenia, tego, że można żyć inaczej. Później przerodziło się to w naiwną wiarę, że kiedyś wszystko będzie wyglądać inaczej, lepiej, co w połączeniu ze strachem przed byciem pozostawionym samemu sobie, powstrzymywało go przed zrobieniem kroku naprzód (choć miał świadomość, jak bardzo bezsensowne było trwanie w tym związku). Nawet po jej śmierci pozostały liczne myśli w stylu "GDYBY". Zdecydowanie nie był upośledzony umysłowo, to raczej wpływ pewnych predyspozycji osobowościowych w połączeniu z życiowymi doświadczeniami.

Dokładnie tak było.Nie wiem dlaczego ludzie zadają takie pytania.Tak jakby życia nie znali i tego jak zachowuje się człowiek.

Doszukujesz się logiki, a człowiek jest nielogiczny. Dlaczego kobiety kochają brutalnych oprawców? Dlaczego dzieci latami tęsknią za jednym dobrym słowem ojca czy matki i znoszą bicie? Dlaczego rodziny zaginionych potrafią czekać dziesiątki lat na powrót bliskiej osoby? Dlaczego ludzie powielają te same błędy? Dlaczego psychologowie nie radzą sobie z własnym życiem? Dlaczego zdolni jesteśmy do okrucieństwa i do poświęcenia wszystkiego dla innych? Gdyby to wszystko było wiadome i oczywiste, nie byłoby sensu kręcić filmów i pisać książek.