Pani Carlyle pracowała jako nauczycielka, więc na pewno skończyła wyższą uczelnię,tyle że nie Harvard

Najlepiej nikogo nie słuchać tylko głosu sweo serca i robić to,co naprawdę chcemy w życiu a nie spełniać ambicje rodziców i być lekarzem lub prawnikiem bo tego od nas oczekują

Wiesz co, "serce" może nas zwieść, szczególnie jeżeli jesteśmy młodzi. Powinniśmy patrzeć na ambicje rodziców z jednej strony i na nasze możliwości i chęci. Znam prawników i lekarzy, którzy wykonują taką pracę jak ich rodzice - nie zawsze jest to schemat niezrealizowanych rodziców. Trudno znaleźć idealny środek: rady rodziców i chęci/możliwości ich dzieci. Chyba należy więcej wymagać od rodziców, jako potencjalnie dojrzalszych. Nie powinni oczekiwać od dzieci tego co im się podoba, raczej powinni spokojnie, na chłodno przeanalizować co ich dziecko chce robić, jakie ma do tego możliwości. Napór ze strony rodziców czy forsowanie czy zakaz realizacji może spowodować skutki odwrotne od zamierzonych. Przykład z życia: młoda osoba zrobiła "odjechane" studia - małe zarobki lub brak pracy itp. Rodzice zgrzytali zębami, ale jakoś wytrzymali. Potem ta sama młoda osoba zrobiła solidne studia, dające gwarancje zatrudnienia, dobrych zarobków itd. Nie wiadomo co by było gdyby przy tych pierwszych postawili sprawę na ostrzu noża.... Pozdrawiam.

W sumie tak,ale każdy z nas ma jakieś talenty i trzeba walczyć o swoje,iść za marzeniami,a nieraz się parzymy i upadamy,ale najważniejsze to umieć się podnieść i brać porażkę jako życiową lekcję.Trzeba mądrze wybrać,nie iść za głosem tłumu,bo może to nas zgubić,a najważniejsze to mieć zawód taki by był naszą pasją,bo nie ma nic przyjemniejszego niż robić to,co się kocha,choć czasem trzeba wiele poświęcić zanim osiągniemy swe marzenia jak np studia za granicą na które potrzeba dużo wytrwałości,pieniędzy,zdanego egzaminu IELTS
No ale jak nie my to kto?
Pozdrawiam:)