Myślę, że fenomen tego filmu polega głównie na bardzo oryginalnej historii, niezwykle przedstawionym świecie przez reżysera i niesamowitej głębi, niektóre przemyślenia przychodzą do widza dopiero długo po seansie. Sama strona wizualna filmu to majstersztyk, podobnie jak muzyka i genialne aktorstwo. Nie ma się co rozpisywać. Może powinieneś obejrzeć go jeszcze raz? A potem znowu? A może to po prostu film nie w twoim typie :)

Może w takim razie rzucisz parę tytułów, które według Ciebie są lepsze i w podobnym klimacie (świat wyobraźni itd) ? :)

Co do pytania, ciężko mi odpowiedzieć, bo sama jestem fanką i nie widzę prawie nic słabego w tym filmie. Może jest tak, jak napisał Hobbit1 - "po prostu nie w Twoim typie"... :)

Co konkretnie nie przypadło CI do gustu?

Świetnym filmem jest "Arizona Dream" z Deppem przed sprzedaniem się w ramiona mainstreamu. Jeden z lepszych obrazów, jakie oglądałem. Co do "Labiryntu"... Po prostu pechowo nie wstrzelił się w mój gust. Wszystko było irytujące, "na niby i nie do końca", nie poczułem go. Obejrzyj "Arizonę", jeśli tego jeszcze nie zrobiłaś ;) To jest właśnie moje kino ;)

Rozumiem, bo też mam parę tytułów, które mimo ogólnej popularności nie przypadły mi do gustu...

Co do "Arizona Dream" - mamy weekend, więc na pewno uda mi się znaleźć czas na nadrobienie zaległości w tym temacie ;D
Dzięki! Jestem bardzo ciekawa filmu, bo dużo bardziej doceniam "stare" filmy z Depp'em :)

Powiedz mi później, jak rozumiesz ten film, a ja odwdzięczę się tym samym. Umowa? ;)

Trochę czasu zajęło mi nadrabianie zaległości w filmografii, ale udało się :)
Film dobry, nawet świetny, biorąc pod uwagę datę produkcji i związaną z tym realizację itd :]

Rozumiem i mogę od teraz polecać, mimo tego, że scenariusz momentami pozostawiał trochę do życzenia, to nadrabia klimatem :D
Natomiast widzę, czemu nie każdy jest w stanie go zrozumieć - bo to był jeden z najbardziej absurdalnych filmów, jakie widziałam i podejrzewam, że nie każdy jest w stanie taką dawkę abstrakcji przyjąć (nawet mimo zakończenia) :)

Dzięki ;]

A coś jeszcze poza Arizona Dream? :)

Parafrazując Gombrowicza - film ten powinien Cię zachwycać, ponieważ wielkim filmem jest ;-)
Nie oświecę Cię, gdyż sam tego oświecenia mógłbym potrzebować, bo nie dostrzegam tej wielkości. Mógłbym, ale nie potrzebuję. Po prostu oceniam filmy wg najbardziej subiektywnego z możliwych kryteriów - film mi się podoba (5-10) lub nie (1-4). Ten mi się nie podobał bez względu na statuetki, 10 na Allmovie, achy i ochy, itp. Jestem też odporny na przekonujących mnie, że się mylę w ocenie...
Nie pomogę, ale doceniam Twoją trójkę. To adekwatna ocena.

Zgadzam się i dla mnie tez 3/10 ! Pozdrawiam

Mam dość podobnie... Obejrzałam film i stwierdziłam "meh". Nie jest zły, nigdy tego nie powiem, ale... Przeciętny. Nie poczułam szczerze mówiąc klimatu, główna bohaterka mnie irytowała cały czas, a jedyny jasnym promyczkiem wydawali mi się Faun i Mercedes (Świetna postać i świetne aktorstwo ^^). Ładny wizualnie, ale też bez przesady. Co do lepszych filmów o dzieciach z wyobraźnią to dużo bardziej do mnie dotarł "Most do Terabithii" (tam na koniec filmu płakałam jeszcze chyba z godzinę, tutaj mnie to nawet nie ruszyło).

"Most do Terabithii"?..... lepszym filmem o dzieciach z wyobraźnią?....... Nie chce już żyć na tej planecie dłużej.......
Płakałaś rozumiem ze śmiechu? Nad naiwnością i dziecinnością tego filmu? A i nad "jakością", "efektów specjalnych"......

Em... Nie? Fakt jest taki, że ten film widziałam dawno temu, więc nie czepiam się, być może faktycznie "jakość" efektów jest straszna. Mówię tylko, że bardziej mi się podobał i bardziej do mnie dotarł ;)

No właśnie... Też mam wątpliwości. Nie chodzi o to, że świat dziecięcych spraw jest mi obojętny czy niedostępny dla mnie. Tym bardziej nie jest mi obojętny temat wojny w Hiszpanii. Wręcz przeciwnie. Jest dla mnie bardzo ważny. Widziałam dzieło poruszające ten temat - "Duch roju". A jakże, o małych dziewczynkach, o dziecięcej wyobraźni, o dziecięcych emocjach. Pomyślałam, że pogłębię temat Labiryntem Fauna. I co zobaczyłam? WYDMUSZKĘ, niestety. Poczułam się głęboko zażenowana, ale paradoksalnie też wyzwolona z obowiązku i nacisku jakie w związku z tym filmem próbowała na mnie wywrzeć masowa kultura. Oni dali się omamić, ale ja nie muszę.

Ja tylko napiszę, że absolutnie nie kierowałem się ilością nagród, statuetek gdy zabierałem się za ten film (nawet nie sprawdzałem tych rzeczy, po prostu byłem ciekawy filmu) i bardzo mi się spodobał, dużo umieszczonych w nim płaszczyzn naraz, ale to ładnie pokazuje, jak świat fantastyczny, bajkowy (przy okazji straszny, wiadomo o którą scenę chodzi) miesza się z szarą, brutalną rzeczywistością człowieka :)

Podobno o gustach się nie dyskutuje..... Ale ewidentnie ludzie dzisiaj mają oczy i uszy w dupie.....
O mózgu nawet nie wspominając......