A oglądałeś chociaż ten film?
Zrozumiałeś cokolwiek?

Oczywiście że oglądałem i zrozumiałem. Przykro mi że Ty nie zrozumiałeś mojej wypowiedzi. film jest kontynuacją "pudrowania" prawdy o powojennym sumieniu niemieckim - dosłownie nie wnosi nic nowego. Mówi o tym z czym Niemcy dawno się oswoili. Unika tematów drażliwych dla współczesnych Niemców. Przykład ? Aż się prosiło by wspomnieć coś o Hansie Globke współtwórcy norymberskich ustaw rasowych z 1935 roku a zasiadającym u boku kanclerza Adenauera . No bo jak wytłumaczyć współczesnym Niemcom że ich wielki twórca powojennego cudu gospodarczo-kulturalnego nie odcinał się od ludzi nazizmu lecz wręcz przeciwnie - nadawał im nawet wysokie stanowiska. Film piętnuje tylko tych hitlerowców którzy zostali już osądzeni przez historię . Twórcy filmu nie odważyli się uderzyć w tych którzy nie są jeszcze znani przeciętnemu Niemcowi. Tych którzy dożyli sędziwego wieku na państwowych posadkach (choć nie tylko) ciesząc się nieposzlakowaną opinią współczesnych. Reasumując : dla przeciętnego współczesnego Niemca film ten jest traktowany jako dowód na to że naród niemiecki potrafi podejmować trudne tematy z historii Niemiec , ale w istocie to nie jest prawdą.
Co do motywów fabularnych to postaci są płytkie i niespójne . Mierne aktorstwo współgra z kiepskim scenariuszem .

Ok. przyjmuję twój punkt widzenia jednak nie do końca się z nim zgadam.
Prokurator Johann Radmann w pewnej chwili mówi iż chce by każdy młody Niemiec zastanawiał się czy jego ojciec nie jest mordercą.
Film jest dosyć „miękki” ale pewnie gdyby ostro postawił temat większa część potencjalnych widzów ustawiła by się kontrą.

Według mnie ten film jest dokladnym zaprzeczeniem tego co napisałeś. Widać to wyraźnie na przykładnie rozmowy młodego prokuratora z prokuratorem generalnym. Młody chciał głownie scigać dr Mengele jako symbol Oświęcimia, ale zwierzchnik wytłumaczył mu, ze tu nie chodzi o kilku wyżej postawionych wielkich zbrodniarzy. Chodziło o wszystkich Niemcow , żeby zaczeli się zastanawiać czy ich ojcowie byli mordercami i co robili w czasie wojny. Dlatego właśnie glowny bohater nie sciga Globke albo Menegele, tylko sprawdza 8tys Niemcow którzy stacjonowali w Oświęcimiu, oraz swojego ojca i swojej ukochanej. Natomiast jeżeli chodzi o to, że wyżej postawieni naziści byli pod kloszem ówczesnych władz i byli chronieni, to jest to wyraźnie kilkakrotnie pokazane i powiedziane na przykładzie Mengele. Myśle, że fabuła nie miałaby sensu gdyby poszła drogą młodego prokuratora i polegałaby na waleniu glowa w sciane przy probach złapania tych grubszych ryb chronionych przez system. Moim zdaniem droga prokuratora generalnego jest dużo lepsza bo nie pozwala się zdystansować od obrzydliwych ludobójców-potworów i pokazuje, ze każdy szary człowiek mogl być zbrodniarzem podczas wojny.

Według Ciebie. Ja dalej uważam ze film ten może byłby wartościowy gdyby ukazał się w latach 50-tych lub 60-tych . Na obecną chwilę nie jest żadnym zmierzeniem się niemieckiego społeczeństwa z przeszłością .

Dołączam - 8/10 !!!