Wtedy jeszcze nie. Może jestem młoda i naiwna, ale nie widziałam w tym nic podejrzanego. Gdybym jechała nocą przez niebezpieczną dzielnicę i zauważyłabym zapłakaną dziewczynę, wyglądającą tak żałośnie jak Lilja, też zatrzymałabym się i przynajmniej zapytała, co się stało.
W sumie Andrej trafił na idealny moment, jak ślepa kura na ziarno :v

Miałam to samo..na początku "spoko, fajny gość", ale dopiero po kilku minutach akcji zorientowałam się że nie będzie tak kolorowo. Ale przez chwilę jednak miałam nadzieję, że wszystko zakończy się dobrze:<

Przeraża mnie, że tacy ludzie jak on istnieją naprawdę. Ja miałam nadzieję, że Lilja wycofa się, kiedy on powiedział, że z nią nie leci :(

Kłania się Adam Z. i Ewa T.

Ja sie zorientowalam dopiero jak jej dal falszywy paszport.

Może zbyt wielu bajek się w młodości naoglądałam, ale zupełnie nie zauważyłam w nim niczego podejrzanego. Nie przypuszczałam, że będzie w stanie posunąć się do tak niecnego czynu.

Kiedy zaproponował jej wyjazd do Szwecji to od razu wyczułam, że coś jest nie tak, a każdy jego kolejny krok (gatka o mieszkaniu i pracy, fałszywy paszport itd.) tylko potwierdzał moje przeczucia.

Andrei wzbudzał zaufanie. Jakoś tak dobrze mu z oczu patrzyło. Jednak gdyby ktoś poznany kilka dni wcześniej proponował mi wyjazd za granicę to w życiu bym się nie zgodziła. Ta jej naiwność była wręcz szokująca. Tak po prostu zgodziła się na wyjazd z obcym człowiekiem i uwierzyła w "zbieranie owoców". Nawet tak naprawdę nie wiedziała dokąd jedzie. Mały chłopiec wykazał więcej rozsądku. Później tak po prostu oddała paszport i nie była jakoś specjalnie zdziwiona gdy została zamknięta w mieszkaniu.
Najgorszy był wyraz jej twarzy. Malował się na niej jednocześnie ból i obojętność na własny los.

Film był mocny i szczerze mówiąc żałuję, że go obejrzałam. Czuję się po nim psychicznie przeżuta i wypluta. Sam klimat filmu, te szare blokowiska, obdrapane klatki schodowe strasznie mnie przygnębiły. Najgorsze jest to, że takie rzeczy się zdarzają...

Ja nie zaluje,ze obejrzalam ten film- ale wiem,ze tego wiecej nie zrobie. Dla mnie to jeden z tych filmow,ktore sie oglada raz, bo za bardzo jada po psychice. Zdolowal mnie,ale chyba tez uwrazliwil na pewne sprawy. Warto takie obrazy ogladac,warto o takich rzeczach myslec, chociaz to nie jest mile...

Minęło 5 lat od tego komentarza, ale tak mnie striggerował, że aż założyłam tu konto... po pierwsze - dziewczyna została zostawiona sama sobie przez matkę, co wiele mówi o tym, jak była w ogóle wychowywana - nie urodziłaś się z czujką na czerwone flagi, to nasze matki / nasi rodzice w olbrzymiej mierze wpływają na to, jak postrzegamy niebezpieczeństwo.
Inną sprawą jest to, że Lilya na etapie spotkania Andeya już była dosyć zdesperowana chcąc wyrwać się z prostytucji - przecież robiła to, żeby jakoś przeżyć po tym, jak matka się na nią wypięła.

Serio poziom empatii w tym kraju opisuje czemu jesteśmy, gdzie jesteśmy...

A co takiego złego napisałam, że wytykasz mi brak empatii? Napisałam, że była naiwna, bo... tak było. Jak nazwiesz wyjazd z dopiero co poznanym facetem jeśli nie naiwnością? To czy spowodowane jest to brakiem wychowania czy czymkolwiek innym, dalej nazwa takiego zjawiska to naiwność. To że nie analizowałam jej backgroundu nie znaczy, że jestem pozbawiona emocji.

Do tego napisałam jakie są moje odczucia na temat filmu, więc tym bardziej Twój komentarz uważam za mocno nie na miejscu.

A ja wyczułam. Oglądałam film ze znajomym i od razu rzuciłam tekstem: Coś czuję, że skończy w burdelu.

Kurcze, kilka razy w życiu jechałam z obcymi nocą, głównie jak łapałam stopa, ale raz czy dwa zdarzyło mi się, że ktoś sam zapytał czy mnie nie podwieźć, bo jest niebezpiecznie. Wiadomo, że ta dziewczyna nie mająca pojęcia o innym świecie, nie wiedząca nawet gdzie jest Szwecja - była skazana na porażkę. Z tego co pamiętam to zobaczył ją pierwszy raz w barze, gdzie ona przyszła szukać zarobku. Łatwo wtedy było wyczuć, że nikt nie przychodzi tam w innych zamiarach jak tylko seksu. Choć do momentu kiedy nie oddała paszportu miałam jeszcze cichą nadzieję, że z tego wyjdzie. Kolejnym promykiem nadziei było to jak potłukła obraz z aniołem i zaczęła budować "schron" ze stołu i pościeli. Wtedy wierzyłam, że schowa się pod tym stołem i jakoś potnie tym szkłem swojego oprawce.
Niestety - nie wyszło.
Główna refleksja - chwała Bogu, że żyjemy w takim kraju i w takich warunkach.

A co Bóg ma do tego? Takie rzeczy nigdzie nie powinny mieć miejsca a niestety dzieją się i nie można stwierdzić, że bez negatywnych polskich akcentów.

Nie od początku, ale kiedy zaproponował wyjazd do Szwecji po tak krótkiej znajomości i bez żadnych przygotowań to coś mi już zaświtało. Kiedy nalegał na podwózkę miałam lekkie wątpliwości co do niego, ale kiedy rzeczywiście tylko odwiózł Lilję do domu i nie chciał niczego więcej pomyślałam, że to po prostu zwykły, miły gość, który chce pomóc.

tak, 1) co porządny facet robiłby w takim klubie, 2) widział, co w klubie robiła i niby taki zakochany? 3) zbyt szybko proponował ułożenie sobie wspólnego zycia...w skrócie: śmierdziało od razu, bo było zbyt piękne

zaczęłam podejrzewać gdzie ją wywiezie, kiedy zaproponował jej pracę w Szwecji