Nadawał się, na przywódce-był bezwzględny i wyrachowany,kiedy było trzeba-by osiągnąć cel,ale np. na koniec kiedy startowali już-znowu okazał ludzkie odruchy-tak się powinien zachowywać przywódca!

Zastrzelenie jeńca było najlepszym rozwiązaniem-ty byś tak nie zrobił,gdyby twoja rodzina,albo twoi ludzie mieli cierpieć głód?Gdybym był odpowiedzialny,za grupę ludzi,,w tak ważnej sprawie-życia i śmierci,to nie pozwoliłbym im cierpieć,przez jeńców,którzy,w dodatku próbowali mnie wcześniej zabić!Bardzo dobrze postąpił,wręcz humanitarnie-mógł go tam zostawić,by tamten umierał powoli,na słońcu.Ja nie wiem,czy bym zmarnował cenny pocisk,z cennym prochem, w takich warunkach-kiedy wystarczyło nie dać mu wody,by umarł.

Moje pierwsze wrażenie też było że to psychol i socjopata i od razu go polubiłem, no i jak przystało na psychola był najinteligentniejszy ze wszystkich a przez resztę idiotów mało co z tego nie wyszli

Dokładnie, w ekstremalnych warunkach nie ma miejsca na "zbędne czułości" że tak się wyrażę. Liczy się natomiast chłodna kalkulacja, myślenie, motywowanie, racjonalne zachowanie, nawet poświęcenie życia jednostki dla dobra większej grupy. Niedoceniany na początku przez zadufanego w sobie pilota Elliot okazał się najbardziej cenną jednostką w tych warunkach. Szkoda, że takich ludzi jak Elliot docenia się dopiero w takich sytuacjach, bo na co dzień traktowani są raczej z dystansem, właśnie traktuje się ich jak psychopatów, do których zdecydowana większość boi się podejść.

Eliot miał władzę i pewność siebie więc był nielubiany przez nikogo - typowe.

Ja tam uważam, że bycie psychopatą, to nie taka znowu tragedia. Uwierzcie mi, da się z tym żyć.


(żart)

(żart)