Napiszę jedynie, że brak rozpoczęcia i zakończenia w tym przypadku bardzo mi się podobał.
Pozbyto właśnie się zbędnej dramaturgii i wyszło, moim zdaniem, coś niemal idealnie w mój gust się wpasowującego.
Najlepszy film Allena jaki widziałem do tej pory.

Ogładało mi się (kolejny raz, po kilku latach przerwy) znakomicie.

Mam bardzo podobne wrażenia do Twoich.

Film faktycznie przegadany, ale tym mnie urzekł - lubię skupiać się na poszczególnych wątkach na maksa, a dopiero po filmie przemyśleć postępowanie wszystkich postaci. Jak zwykle dużo powikłań, prawie każdy z każdym, jak to często u Woody'ego bywa, ale za każdym razem w takiej mieszance serwuje nam inny problem w relacjach partnerskich. Podobało mi się wplecenie fragmentu 'dzieła' w film oraz kadrowanie - nieskoordynowane, chwiejne, a często mnie takie irytuje + wstawki rodem z gabinetu terapeuty rozluźniające akcję.

Dla mnie ten film stanowi bardzo ciekawe studium związku, zdecydowanie z rozpoczęciem i zakończeniem.