Rosja 2010, czas trwania: 71 min.
reżyseria i scenariusz: Nikolay Renard, Yelena Renard
zdjęcia: Samvel Gandzumian
występują: Ludmila Alyohina, Sergey Nazarov
nagrody:
10. MFF Era Nowe Horyzonty - nagroda krytyków FIPRESCI
w kinach od 13 maja 2011

Oparta na faktach relacja z milczącej egzystencji matki i syna, dwustukilowego olbrzyma, ściśniętych na niewielkiej przestrzeni mieszkania. Niczego nie wiemy o ich przeszłości i dlaczego żyją w ten sposób. Obserwujemy codzienność, składającą się z drobnych czynności, nadopiekuńczość i bezwarunkową miłość matki, zachowanie borykającego się ze swoją tuszą czterdziestolatka.
Statyczność niemych ujęć tworzy iluzję obcowania z filmowym światem w czasie rzeczywistym. Efekt wzmacnia spektakularne oświetlenie, które każe widzowi wejść w sam środek cichego dramatu, gdzie z braku akcji ludzie i przedmioty nabierają fizycznego ciężaru i emocjonalnej powagi.


w ten czwartek w muzie za 5zl :)

i jak wrażenia? :)

Naprawdę nie warto...Byłem wczoraj w kinie. Pomysł ma potencjał co najwyżej na krótką fabułę, polega na sportretowaniu jednego dnia z życia nadopiekuńczej matki i zniedołężniałego syna. Żadnych dialogów, długie ujęcia, naturalistyczne, jednak już po 15 min. nie wnoszą niczego do filmu.
3/10

Wybitny film. Każda sekunda ma tu swoją wagę, oddając z jednej strony bezradność syna, z drugiej - nadludzką wręcz cierpliwość matki, która dla swojego dziecka jest wręcz niczym mityczna bogini, bez której żadne życie na Ziemi nie jest w stanie zaistnieć. Jednak w pewnym momencie sytuacja powoli zaczyna się odwracać, kiedy zdajemy sobie sprawę, że matka potrzebuje syna niemniej, a może nawet bardziej, niż on jej. To prowadzi do przejmującego finału.

Naprawdę, nie dajcie się zwieść pozornym dłużyznom, które zdają się nic nie wnosić - to tylko pierwsze wrażenie, po chwili zastanowienia można wychwycić kipiące pod taflą zwykłości emocje.
10/10

ganzas grill

nie dajcie się zwieść takim pseudointeligenckim opiniom
na tym filmie nie da się wysiedzieć mimo że trwa niewiele ponad godzinę
robienie tak beznadziejnych, nudnych i niepotrzebnych nikomu filmów tylko potwierdza upadek intelektualny części "nowoczesnej" widowni i wybranych recenzentów którzy próbują udowadniać sobie i innym że dostrzegają wartości w obrazach w których nie ma krztyny wartości, myśli czy też pomysłu
dno

To Twoje zdanie. Ja nikomu swojego nie narzucam, więc naprawdę daruj sobie mówienie o "obrazach, w których nie ma krztyny wartości, myśli, czy też pomysłu", bo to, że ich nie dostrzegasz, nie znaczy, że ich nie ma, tak samo jak to, że ja widzę w tym filmie bardzo wiele nie znaczy, że to wszystko tam jest. Brak jakiejkolwiek analizy czy interpretacji filmu z Twojej strony wystawia świadectwo nie "Mamie", ale Tobie.

Można.

Byłbyś tak życzliwy i podzielił się z nami linkiem?

bracz.edu.pl