Doookladnie :) haha i ja tak samo ;d

Oglądałam ten film 4 raz a i tak ryczałam...straszne może w końcu przyjdzie taki dzień że obejrze go normalnie bez zamazanego ekranu , i nie zagłuszając dialogów swoim rykiem :/ Oglądanie z kimś to dopiero jest kara jak trzeba non stop odwracać głowę i udawać że oczy swędzą.

już bez przesady. film jest prawdziwy, wie to każdy właściciel psa. taka kolej rzeczy, to przykre, ale ten pies miał szczęśliwe życie, lepiej mu się nie mogło trafić.

Idealnie ujęte.

uhmmm, nie przesadzałabym. film przyjemny ale jak dla mnie nic poza tym. dużo osób się wypowiada jaki ten film wzruszający ale ja nie uroniłam ani łezki.

Zawsze mnie dziwił u kobiet taki brak empatii wobec zwierząt.

uważasz że brakuje mi empatii, ponieważ nie płakałam na scenie śmierci Marleya? yyy, ok. ogółem jestem bardzo wrażliwa i potrafię rozpłakać się na filmie albo czytając smutną książkę. jednak ja z kolei nie rozumiem jak można rozkleić się na filmie gdy umiera piesek albo inne zwierzę. po prostu już tak mam. i jeszcze jedno: ja to nie wszystkie kobiety, więc proszę jakbyś mógł nie uogólniać.

Skoro nie rozumiesz "jak można się rozkleić gdy umiera zwierze", to dlaczego uważasz że nie mam racji pisząc że brak Ci empatii wobec zwierząt?
Ja tu nie widzę niespójności i dalej podtrzymuję swoje zdanie.

a masz jakieś zdanie? wiem tylko że dziwi cię brak empatii wobec zwierząt i tylko tyle. swoją drogą: aha, tak. nie wzrusza mnie śmierć zwierząt na ekranie, stąd też wniosek że ogółem brak mi empatii dla zwierząt. wow. aż strach się pytać o twoje dalsze przemyślenia.
ale spodziewałam się durnych komentarzy - i nie zawiodłam się.

Myślę iż nie chodzi o sam fakt śmierci psa, dziennie pewnie umiera ich setki, tysiące.
Chodzi o to, że nie umiera "pies" ginie członek rodziny, z którym od 11 roku Twojego życia dziennie biegałaś, bawiłaś się, robiłaś głupie żarty domownikom, który towarzyszył Ci jak ryczałaś za chłopakiem, albo miałaś zły dzień. I nagle dorastasz, a on starzeje się i choć bardzo chce nie może biec za patyczkiem, a potem umiera. Kocham zwierzaki ale już nigdy nie chcę psa, nie chcę żegnać przyjaciół tak często.

Przecież to nie chodzi o to, że pies umiera na ekranie. Każdy kto ma/miał psa, szczególnie tak związanego z ludźmi jak labrador, po prostu widzi tam swoją historię. Efekt nasila się zwłaszcza jeśli ktoś niedawno przeszedł wspólnie z nim całą drogę życia, a chyba jeszcze mocniej jak wie, że czas jego psa też nieuchronnie zbliża się do końca. Jeśli tego nie przeżyłaś, to możesz się dziwić, w przeciwnym wypadku nie da się powstrzymać łez.

Nie do końca.
Np. nie muszę mieć dziecka, by na filmie odczuć / wyobrazić sobie jakie straszne jest dla rodziców gdy to dziecko umiera na raka.
Wszyscy moi znajomi przeżywali gdy oglądali w filmie Marley'a, choć część z nich nie ma nawet psa.
Tu chodzi po prostu o elementarną ludzką empatię.

Polecam Ci póki co dwa filmy na których jeśli nie uronisz łez to znaczy że masz martwe wnętrze . 1 . "Między piekłem a niebem " 2 . " Dworzec nadziei " .

Drugiego nie znam. Pierwszy - racja!
Jeszcze "Hachiko".

W takim razie polecam gorąco " Dworzec nadziei " dostępny na gryzoniu . Znam więcej takich pozycji które odwadniają organizm przez łzy ale póki co ...

Choć mój komentarz był skierowany do isobel .

bardzo dziękuję za rekomendację!:) na pewno obejrzę :) bardzo lubię smutne i wzruszające filmy, naprawdę łatwo doprowadzić mnie do łez, więc sądzę że na bank się spłaczę oglądając oba te filmy ;p

Prosze bardzo . A mocniejszy kaliber to " Ukamienowanie Sorayi M " i " Obca " z 2010 r .