Niemniej jednak, największą siłą filmu Yonebayashiego pozostaje, charakterystyczny już dla filmów japońskiej wytwórni, humanizm i wszechobecny optymizm. Wiara w ludzką dobroć i serdeczność jest tu niemalże namacalna, a problemy da się rozwiązać poprzez zwyczajne stanięcie w miejscu i porozmawianie z drugim człowiekiem. więcej

Strona wizualna zachwyca, proste codzienne czynności przedstawione są z gracją i celebracją życia. Tony ścieżki dźwiękowej raz po raz wzbierają, towarzysząc lękom Anny, a pierwszy raz magia widowiska filmów Ghibli została obsunięta na bok, aby skupić się na problemach rzeczywistości obu protagonistek, które dzieląc sekrety i wspomnienia, budują silną, lekko toksyczną relację. więcej