Dziwaczne połączenie gatunkowe. Jest tu i czarna komedia i melodramat, i kryminał, a wszystko to podlane perwersyjnym poczuciem humoru i typowo hiszpańskim klimatem. Od pierwszej sceny masturbacji tytułowego matadora przy krwistym horrorze (!) znac rękę wywrotowego artysty, jakim Almodovar był i do dziś jest. Nawiasem pisząc, jego cameo w tym filmie było całkiem spore i w sumie grał on samego siebie, bo reżysera przedstawienia teatralnego. Całośc jednakże troszkę się dłuży, kryminalna intryga, choc sprawnie poprowadzona, jakoś mnie nie porwała. W sumie od niej ważniejsze są tu typowe dla Pedro stosunki damsko-męskie i damsko-damskie, w których reżyser jest prawdziwym znawcą i to pewnie dlatego ma takie wzięcie u płci żeńskiej (jako gej trzyma jej stronę). Zakończenie jest zaś jednocześnie szczęśliwe i smutne - również pokazuje dwoisty przekaz tego dzieła. Doświadczenie to niecodzienne, dzikie, ale niestety również trochę męczące - głównie za sprawą liczby ekstrawaganckich scen i postaci. Mimo to -polecam również panom.