Zgadzam się. Nie ma co się silić na półśrodki. W tym wypadku jest albo, albo.

Ja bym raczej powiedziała idealny przykład jak społeczeństwo i rodzice mogą zniszczyć młodego człowieka. W filmie jest wyraźnie pokazane jak młody chłopak jest pozostawiony sam sobie. Rodzice mają go gdzieś, nie interesują się nim. Zadziwiające, że film został wyreżyserowany w 71, a dziś obserwujemy w wielu domach takie sytuacje. Matka, ojciec ciągle w pracy, ciągle zmęczeni, a dzieciaki robią co chcą. Dopiero jak dzieciaka policja przyprowadza do domu to otwierają ze zdziwieniem oczy, że ich "synuś", czy "córcia" takie grzeczne kochane dziecko dopuściło się podłości. Według mnie właśnie na tym polega ponadczasowość tego filmu.