Mam takie same odczucia jak Ty. Na forum pełno ochów i achów, czy już nikt nie dostrzega, że ten film to niedbale sklecona historyjka usprawiedliwiająca popisanie się efektami specjalnymi?

Zgadzam się! Moim zdaniem strasznie rozwleczony i po prostu nudnawy. I nie chodzi o to, że film jest stary a czasy i kino się zmieniły - "Gabinet doktora Caligari" jest jeszcze starszy, ale trzyma w napięciu, aktorstwo też znacznie lepsze i ogląda się do końca z zaangażowaniem - a tu przez większość filmu myślałam "niech to się już skończy".

A Furmana śmierci widziałeś? Moim zdaniem ma jeszcze lepszy klimat od Gabinetu doktora Caligari czy Nosferatu - symfonia grozy.

Nie widziałam, chętnie zobaczę!

i co powiózł Cie furman czy jednak miałeś okazje obejrzeć ?

"Przerost formy nad treścią" - wow, brawo, conservatives inadvertently reaching the point. Same założeniu ekspresjonizmu (nie tylko niemieckiego) zakładają skupienie się na formie przekazu, a więc - w przypadku - filmu na scenografii, charakteryzacji, monumentalności, indywidualizmie ekspresji itp. Treść jest drugorzędna, więc krytykowanie tego aspektu jest jak krytykowanie samej definicji ekspresjonizmu. Ale w przypadku tego akurat filmu fabuła JEST bardzo dobra. Przestroga przed totalitaryzmem, socjalistyczny przekaz Workers United i krytyka ignorancji tłumu są przecież znakomite i całkowicie unikatowe, biorąc pod uwagę datę powstania "Metropolis". Gra aktorska jest miejscami znakomita nawet dziś. Twoja pretensjonalna opinia nie ma znaczenia.

Moim zdaniem opinia Autora wątku ma znaczenie. Jest kulturalna, napisana z szacunkiem dla dzieła, Autor nie używa języka obcego bez potrzeby (ojczystym operuje bardzo zgrabnie) i uzasadnia swoją argumentację nikogo nie atakując. Takie opinie użytkowników, nawet jeśli się z nimi nie zgadzam, czytam z przyjemnością.

Metropolis nie ma "socjalistycznego przekazu Workers unite!" - w gruncie rzeczy ma on przekaz mocno organicystyczny, chadecki, dążący do stworzenia porozumienia między klasami. Znój i niesprawiedliwość wobec robotnika są tam owszem, zauważone, ale wcale rewolucja i nowy, robotniczy porządek nie jest wskazany jako właściwe rozwiązanie - ostatecznie robotnicy są pokazani, po pierwsze, jako tłum który jest wiedziony przez wcielone "zło" w postaci kobiecego automatona, ludzi którzy zapomnieli o własnych dzieciach, a po drugie, w finalnej scenie wyraźnie podkreśla się że robotnik to zaledwie (bezmyślny) mięsień, który potrzebuję "mózgu" w postaci nadzorcy-właściciela fabryki.

Czy nie zauwazyles, jak swietnie w tym filmie jest zobrazowana psychologia tlumu, jal latwo nim manipilowac, jak latwo ulegaja niepewnym autorytetom? W jednej chwili podazaja za kobieta-robotem, bo ta obiecuje im wizje zemsty za lata niedoli, gdy sie okazuje, ze tlum w swym ferworze doprowadzil do powodzi i nieszczescia ich dzieci, nagle zwracaja sie przeciwko autorytetowi, nazywajac ja wiedzma. Scena z paleniem wiedzmy to doskonala alegoria, pokazuje, ze chetnie bysma takie wiedzmy palili niezaleznie od epoki. Nie zgodze sie tez z twierdzeniem, ze tylko Klein-Rogge zapada w pamiec. Przeciez odtworczyni Marii jest rewelacyjna, szczegolnie w swoim drugim, nieludzkim wcieleniu - tej jej mechaniczne, szalone ruchy, diabelski usmiech, swietna mimika. Takze sluga Joha, pojawiajacy sie czesto w czarnym kapeluszu, robi przerazajace wrazenie - wysoki, z dlugim nosem, ubrany na czarno. Wedlug mnie ten film jest arcydzielem, bo doskonale laczy swietna forme z ambitna trescia, dokladnie tak, jak uczyni to pozniej wspomniany przez Ciebie Blade Runner, czy najnowszy Blade Runner Villeneuve'a. A w przypadku gatunku s.f. to niezwykle rzadka symbioza.

Szokujące, że przez 100 lat nic się nie zmieniło. Jedynie technika jest bardziej wyrafinowana

Ja też nie skończyłem studiów związanych z filmem ani sztuką, ale zastanawia mnie jak możesz pierwszy film, który można nazwać fantastyczną superprodukcją "przerostem formy nad treścią". .. To nieco jakbyś zarzucał braciom Wright (ci co zrobili samolot), że ich samolot nie miał instalacji do lotów na dużych wysokościach. Ten film stanowi absolutne podwaliny jeśli chodzi o tematykę i scenografie.

Ten film jest arcydziełem bo był pierwszy w tej dziedzinie ...

Według mnie bliżej temu filmowi do przerostu treści nad formą. Ale takie odczucia mogą uzyskać osoby zajmujące się duchowością i okultyzmem. Prawdopodobnie partia NSDAP znała ten film.

W tym filmie to oprawa miała dominować nad obrazem

Bardzo lichutkie i cienkie jak naleśnik argumenty , ten film do dzisiaj za sam pomysł wprowadzenia sztucznej inteligencji jest czymś nowatorskim , Twoje argumenty są na poziomie dziecka z przedszkola któremu nie smakował budyń bo woli chrupki z mlekiem. Wiele rzeczy jest ukrytych ,metafor dotyczących podziału kast społecznych ,do dzisiaj mało kto lepiej to przedstawił ,nie wspominając o symbolice. Taka Incepcja Nolana akurat jest przerostem formy nad treścią bo dla mnie jest zwykłym gówienkiem na patyku który się podoba dzieciom bo jeśli coś jest skomplikowane i nie ma kompletnie sensu jak Incepcja to można się tym chwalić że się zrozumiało tak "skomplikowany" film. Metropolis jakie jest każdy widzi ,niczego nie udaję i dlatego pomimo prostoty ma genialnie wprowadzony koncept a czasami to wystarczy aby uznać coś za bardzo dobre.