Tak, bo tylko on znajdzie w niej znaczenie i przewagę dla swoich
czynów. Tylko on może taka mgłę wykorzystać do działania. Tylko
on jest w stanie ją zrozumieć. Dla mnie osobiście jest rzeczą
niepojętą. Zapewne chodziło tu twórcom o symbol, znak ,który by
zwiastował nadchodzące demony. Podejrzewam ,iż tych ,którzy
ginęli w 1871r. na okręcie w płomieniach ,zbiegiem okoliczności
osnuwała gęsta mgła, dlatego też już na zawsze będzie się za
nimi ciągnąć. Legenda jak legenda. Lecz kto powiedział ,ze
legenda musi mieć sens? Ta tutaj jest do bólu koszmarna.
Jeszcze te momenty ,które nas uświadamiają w przekonaniu ,iż
twórcy znów z nami igrają jak z ogniem. Nie chcę porównywać
tego remake do ''Mgły'' z 1980r. bo szczerze to tamtej nie
pamiętam za dobrze. Trzeba więc odświeżyć starą wersję. Póki co
jesteśmy przy tej odgrzewanej i to w sposób iście amatorski.
Oprócz całej masy niedorzeczności i słabizn płynących z tego
horroru, są raptem minimalne przesłanki ku temu ,abym nie
ocenił tego ''dzieła'' na 1 a chociażby na 3/10.
To są rzeczy ,które ja zauważyłem, ale niektórzy mogą przejść
obok tego obojętnie, patrząc i męcząc całokształt. Mówię tu o
raptem dwóch ,może trzech scenach gdzie coś się działo ,a klimat
mógł powalić. Pierwsza to gdy chłopiec ucieka plażą przed gęsta
mgłą. Niby nic ,ale robiło wrażenie. Szkoda, że zabrakło
dramaturgii i kilkunastu sekund więcej plus dodatkowe ujęcia.
Druga to ta gdy Stevie (?) Wayne ,spikerka z radio ,wpada autem
do wody i próbuje się wydostać. Jest wówczas fajny klimat,
oczywiście delikatnie ujmując zepsuty, mało dramatyczną walką o
życie. Trzeci to wirujące szkło wokół ojczulka. Jedyny nietypowy i
wyjątkowy efekt. A propos efektów to i one zawodzą. Nie są jakąś
najmarniejszą tandetą, ale daleko im choćby do niezłych, że o
dobrych nawet nie wspomnę. Napięcia jest tyle co kocur napłakał,
muzyka i klimat szablonowy, niczym szczególnym się nie
wyróżniający od innych równie słabych produkcji. Samo stękanie i
beznadziejne mruczenie mgły, brak emocji w grze aktorów,
żadnego strachu ,żadnego lęku. Nawet odrobinę autentyczności.
Zero do kwadratu. Nasza Ela gdy ''ktoś'' podąża i pozostawia
mokre ślady na piętrze, a przy okazji inny próbuje roztrzaskać
drzwi toporkiem, zachowuje się jakby był Dzień Halloween ,a
psikusy robiły dzieci. Niczym nie przejęta, taka obojętna. Gdy
wpada z jedynym dowodem do wody, dziwnym trafem odnajduje
dzienniki Malone. Cóż za zbiegi okoliczności.
I jeszcze te dialogi. Dziecinne, schematyczne, biedne wręcz i
ubogie w sensowną treść. Często się to w ''Mgle'' zdarza niestety.
Na dobitkę doczepię się do tych słabiutkich efektów specjalnych,
a także kiepskiej charakterystyki postaci, zwłaszcza tych spoza
świata żywych. Wszystko to leży i kwiczy. Kicz i to w słabym
niezamierzonym wydaniu tak jak ''łapa'' wychylająca się ze
zlewozmywaka. Najważniejsze to umieć ciągle wyrywać się
śmierci.
Czyli scenariusz do du.py, aktorzy stękają ,a nie grają ,wszystko to
oblane przeciętnością pod kątem technicznym i muzycznym.
Cóż można rzec więcej. Takie to byle jakie. 3/10
pozdrawiam
Całościowo daleko temu filmowi do nawet przeciętnego horroru.