Oglądając "Most nad Sundem'' spodziewałem się niezłego kina, no, i nie zawiodłem się. Z jednej strony rozważania o tym dokąd zmierza współczesna sztuka z drugiej rys charakterologiczny twórców tejże. Z jednej strony ojciec, uznany twórca, egocentryk, narcystyczny snob - odszedł od żony bo mu się znudziła a z drugiej utalentowany syn, również tworzący, żyjący w cieniu sławnego ojca. Jest sztuka i jest wandalizm to jedyne co potrafił powiedzieć po obejrzeniu doskonałych prac syna a ujawniony talibanizm każe te prace zniszczyć. Jest sztuka i jest wandalizm - każdy ma prawo wyboru. No i zaskakująco znakomita audiowizualna wystawa syna przedstawiająca świat ojca - warto to zobaczyć - bardzo dobre kino 8/10 !!!