Oczywiście, że młode pokolenie zatraciło zdolność do interpretacji. Wystarczy sobie poczytać komentarze pod "Drzewem życia", "Wrogiem" lub innymi filmami, w których trzeba troszeczkę pobudzić szare komórki.

To niestety widać. :(

Filmy do myślenia to np. Big short a nie ckliwe, populistyczne historie które można streścić w 3 zdaniach.

Chyba za wcześnie napisać, że niedoceniany?
z ciekawości obejrzałem, bo wiadomo film oskarowy i jestem mile zaskoczony:)
wspaniałe zdjęcia, montaż, muza - taki trochę europejski film i co najważniejsze - jest w nim treść.

bo są murzyny i pedały a to przecież dla typowego polaka jakiś kosmos

To zbyt trudny film dla ciemnogrodu.

Nie powinieneś obrażać rodziców, wojtuś, więcej zrozumienia

Film oczywiście ciekawy, choć z konieczności poruszający się w zakresie znacznych skrótów, skłaniający do szybkich i łatwych wniosków. Tak jednak jako ludzie funkcjonujemy od zawsze i dlatego kręcimy się w kółko.

- "Film dla kodziarzy"
A mnie akurat to stowarzyszenie nie kojarzy się z jakąś ponadprzeciętną tendencją do szczególnie pogłębionej analizy... ;-)

Ponieważ Polaków nie interesują filmy o murzynach.

Jestem dumny że w Polsce nie tylko są płytcy Misiewicze bo jeżeli film o czarnych gejach dostaje na Filmweb ocenę 6,6 to znaczy że coś się dzieje pozytywnego w narodzie aczkolwiek.

To nie był film o gejach.Incydent homo na plaży to jeszcze nie gejostwo.Wielu chłopców z tego wyrasta/jak ten restaurator/Gł.bohater nie miał dobrych wzorców kobiecych.Matka ćpunka,znana w mieście,że "daje za gram" obserwowana scena przypadkowego seksu,jego introwertyczność nie pozwalająca na nawiązywanie normalnych relacji z kobietami....No to może relacja męsko-męska?Bo pragniemy uczuć,bliskości.On o tę relację nie zabiegał.Pozwolił kumplowi się zaspokoić,a kumpel zaspokoił się sam.Rozpowiedził o tym i dlatego przezywali go pedałem i za co został pobity

Kev wcale nie rozpowiedział o tym co się stało na plaży.. Przezywali do pedałem duuużo wcześniej, gdy był dzieciakiem. Kevin po prostu ugiął się pod naciskiem innych i uderzył Chirona, by zdobyć akceptację towarzystwa.. Zrobił to co od niego wtedy oczekiwano..

Mnie uderzyło że oceniając muzykę i zdjęcia w Moonlight i La La Land ten pierwszy wygrywa. La La Land jest słodkie, piękne i do bólu urocze, wszystko jest w nim takie ładne, że aż oczywiste, a Moonlight jako dramat od początku miał skupiać się na emocjach (i tak wyszło) ale nie zapomniano o oprawie audiowizualnej filmu. Miami, plaża, osiedla, ocean, zieleń - wszystko wygląda tak pięknie, twarze aktorów są wspaniale oświetlane nawet w mroku, scieżka dźwiękowa chwyta za serducho - szczery zachwyt z mojej strony.

Tak, wszystko zwalmy na młode pokolenie! Ja akurat dramaty uwielbiam, nawet te dwu-trzy godzinne i dla większości nudne. Jak nic się nie dzieje. Ale tutaj nie było dla mnie kompletnie NIC co by mnie zainteresowało. Jak wiele głosów mówi, ta historia niczym się nie wyróżnia. Można oczywiści nakręcić film schematyczny, ale przy tym wyjątkowy w innymi sposób. Tutaj nic kompletnie mnie nie poruszyło. Gra aktorska wcale nie zachwyciła, wręcz przeciwnie. Film dla mnie był płaski.

Podpisuję się pod tym. Po niecałej godzinie zadajesz sobie tylko pytanie, czy koledzy się polubią czy będą mieli traumę emocjonalną do końca życia :-P
Pełny szacun dla giejów, ale mam wrażenie że każdy film tego typu dzieje się dokładnie tak samo. BTW oczywiście film nie jest rasistowski, bo przecież są w nim tylko murzyni...

Arcydzieło to wg. mnie za duże słowo, ale podobają mi się Twoje spostrzeżenia. Niestety nie tylko młodzi ludzie, ale i też Ci starsi nazywają tego typu filmy "do dupy, bo nie ma akcji"...