Dobrze napisałaś! Ja też dawno nie widziałam tak fatalnego filmu. Czytam teraz, że to ma jakieś przesłanie, aha... ok. Widać zbyt mądry jest ten film dla mnie :-) trudno, bywa i tak.

Najbardziej bezczelne jest mówienie, że nie podoba się temu, kto nie zrozumiał metafory. Po pierwsze tam nie było nic do rozumienia, to było ubijanie kotleta schabowego twarzą widza, a po drugie - to, że coś próbuje zostać dziełem, nie znaczy, że nim jest.

Dokładnie. ja wolę jak coś mi jest przekazane w sposób subtelny, najlepiej przy okazji świetnie się bawiąc w trakcie seansu. W tym "dziele" nie ma nic powyższego, jeśli było w tym jakieś przesłanie, a okazuje się że było, to ono do mnie nie dotarło, a przy tym średnio się bawiłam. Za głośnie, zbyt chaotyczne i ta Lawrence zdzierająca gardło do bólu, mnie to śmieszyło niż poruszało. Nie chce mi się zastanawiać "co autor miał na myśli?", nie lubię tego typu filmów.

." rozmowa dwóch organizmów jednokomórkowych..."

Hahaha dokładnie, jak by rozmawiały ze sobą dwie ameby umysłowe :-)

w jakim sensie?

Tak merytorycznie, że się nie ogarnie jedną komórką

Jak w takim razie ma wyglądać autokrytyka twórców?

Tak, że potrafią wyjść ze swojej bańki samouwielbienia i zobaczyć, jak to jest męczące.

Dlaczego samouwielbienia? Co wskazuje na ich pychę?

wyjatkowo meczacy film...

PANI W GŁOWIE PUTSKA