Oscar 2002 za najlepszy montaż dla Moulinex Rouge! To chyba coś znaczy? Nie rozumiem Twojego komentarza

Ja rozumiem. To proste. Jednym Moulin Rouge się podoba, a innym nie.

Ja się zgadzam, dla mnie montaż też był ciężki do odbioru

Od 12 lat podejmowałam 4 próby obejrzenia tego musicalu, bo uważałam, go za absolutny "must have" i niedopuszczalne, by ktoś taki jak ja, kto kocha musicale nie widział tego. Zozumiałam, że moje własne poczucie estetyki 4 razy dawało mi do zrozumienia, że dla dobra samej siebie, nie powinnam tego oglądać. Zmusiłam się dzisiaj i w końcu obejrzałam, tym razem nie wyłączając i nie przerywając. Pierwsza godzina filmu, to koszmar. Nadmierna, przesycona kolorystyka, tandeta, kicz i przaśność, muzyka nie powala. Minusem są znane i popularne utwory pop/rock wykorzystane do tego filmu, to nie to miejsce na tego typu zabiegi. Film jako całość wypada tragicznie i źle, jedyne co dawałoby temu nadzieję, to relacja Satine i Christiana, bo te sceny były bardzo emocjonalne, zbliżające i znaczące dla widza. Gdyby było ich dużo więcej, zamiast tej przesyconej przaśności i kiczu, chętniej obejrzałabym całość.  Jedyna dobra piosenka  to Tango Roxanne. Jeszcze mi się nie zdarzyło, by przez ponad 2h musicalu spodobała mi się wyłącznie JEDNA piosenka. Zwykle to jedna mi się nie podoba.
Wykorzystanie Show must go on mi się nie podobało. Pewnym jest, że do tego musicalu nigdy więcej nie wrócę. Zastanawiam się, czy od tej tandetnej scenerii, kolorystyki i sztucznych, przesyconych efektów nie dostanę jeszcze dzisiaj wylewu. Daję 2,5 gwiazdki; 1 gwiazdka za relację głównych bohaterów, 1 gwiazdka za przepiękne stylizacje niebieskookiej, 0,5 gwiazdki dla Księcia, bo ma zacnego, antagonistycznego wąsa.