Ten film zdaje się być pochwałą koncepcji indywidualizmu i zarazem "obywatelskiego nieposłuszeństwa". Tytułowy bohater chce sam podejmować decyzje; nie lubi, gdy ktoś narzuca mu z góry swoją wolę, wyłamuje się z tłumu, a ponadto - dzięki temu, że jest nieposłuszny - zmienia pracę, znajduje miłość swojego życia i - co najważniejsze - ratuje życie swoje (podczas bitwy z termitami) i później życie milionów innych mrówek. Wszyscy inni w wojsku ślepo słuchają idiotycznego rozkazu dowódcy - "Atakować!" - i atakują dużo silniejszego od siebie przeciwnika (w dodatku całkiem bez uzasadnienia, bo nie było żadnych dowodów na wrogie zamiary termitów wobec mrówek - po prostu generał chciał użyc ich jako mięsa armatniego i wykończyć rękami termitów), natomiast Z postępuje zgodnie z rozsądkiem zamiast zgodnie z rozkazem. Ukrywa się i czeka, aż niebezpieczeństwo minie; wie, że nie ma szans w walce i że zginąłby. W tej bitwie z termitami spośród mrówek zginęli wszyscy, którzy byli posłuszni; ocalał ten jeden, który był nieposłuszny.
Dzięki jego nieposłuszeństwie również inni zaczęli kwestionować odgórne rozkazy i podważać słuszność systemu totalitarnego (bo tak można to określić - w tym filmie to władze ecydowały o tym, kto ma być robotnikiem, a kto żołnierzem, już w stadium larwalnym mrówki - tak samo w Korei Północnej to "matka partia" decyduje o zawodzie i życiu każdego człowieka). W filmie mamy też podany przykład manipulacji propagandowej - np. wykorzystanie przez generała faktu, że Z uciekł, nie podając informacji o tym, że on wtedy ratował swoją wolność i najprawdopodobniej również życie; zamiast tego generał zasugerował, że pozostali mieszkańcy mrowiska przestali obchodzić Z-eta - dokładnie tak samo robiły propagandy państw totalitarnych.
Film ma wyraźne wolnościowe przesłanie i jestem pewien, że w Korei Północnej, na Kubie, w Zimbabwe i w Chinach tego filmu nie można legalnie wyświetlać. Zapewne, gdyby do dnia dzisiejszego utrzymał się system PRL-owski, to i w Polsce ten film byłby zakazany.