Boris Kaufman (ur. 24 sierpnia 1897 w Białymstoku, zm. 24 czerwca 1980 w Nowym Jorku)

Boris Kaufman urodził się w Białymstoku, w rodzinie Abla Kaufmana, księgarza pochodzenia żydowskiego i Fajgi z domu Halpern. Po pobycie w głębi Rosji w czasie I wojny światowej i uzyskaniu przez Polskę niepodległości, osiedlił się w niej wraz z rodzicami. Jego bracia, Denis (bardziej znany jako Dziga Wiertow) oraz Michaił pozostali w ZSRR, gdzie zdobyli pozycję czołowych twórców filmów awangardowych i propagandowych. Kontakt Borisa Kaufmana z rodzeństwem, do końca jego życia ograniczał się jedynie do korespondencji.

Boris ukończył studia na Sorbonie i zajął się kinematografią. Współpracował min. z Jeanem Vigo i Dmitrijem Krisanoffem. Po wybuchu II wojny światowej Boris Kaufman wstąpił do armii francuskiej, po kapitulacji Francji wyemigrował do Kanady, gdzie razem z Johnem Griersonem pracował dla National Film Board of Canada.

W roku 1942 przeniósł się do USA gdzie realizował filmy krótkometrażowe i dokumentalne. Pracę w Hollywood rozpoczął współpracą z Elią Kazanem. Realizując zdjęcia do jego filmów zdobył za Na nabrzeżach (ang. On the Waterfront) Oscara w 1954, oraz Złoty Glob w 1955. Kolejnym owocem współpracy obu twórców była nominacja do Oscara za zdjęcia do filmu Baby Doll. Pracował również z Sidneyem Lumetem, odpowiadając za zdjęcia do Dwunastu gniewnych ludzi i The Pawnbroker.