Producenci „Jabłek Adama” i „Dobrego roku” przedstawiają najgłośniejszą komedię wszech czasów! „Nieściszalni” to zwycięzca Warszawskiego Festiwalu Filmowego – film otrzymał Nagrodę Publiczności oraz Nagrodę Sekcji Wolny Duch „za ekscentrycznych bohaterów w okolicznościach pełnych błyskotliwego humoru, za niezapomniane i szalenie zabawne sceny, za niezwykłe występy i odważne użycie elementów narracji, za wszystko to w rytmicznie wyreżyserowanej uczcie filmowej”. Rewelacja ostatniego Festiwalu w Cannes. Detektyw o wymownym imieniu Amadeusz Warnebring wywodzi się z rodziny z ogromnymi muzycznymi tradycjami. Pomimo swoich klasycznych korzeni, policjant namiętnie… nienawidzi muzyki. Kiedy grupa zwariowanych perkusistów postawi na baczność służby porządkowe miasta, wszystkie najskrytsze lęki i fobie Amadeusza nabiorą realnych kształtów. Muzykalni gangsterzy sieją chaos, napadając na banki, szpitale oraz place budowy, z których porywają nie tylko najróżniejsze maszyny, ale także ludzi, aby wygrywać na nich szalone rytmy. Kiedy Warnebring zrozumie, że tajemnicza blond piękność Sanna, w której skrycie się podkochuje, należy do szajki terrorystów-perkusistów, podejmie najtrudniejsze wyzwanie w swojej karierze. Wkroczy w przerażający świat muzyki, przed którym całe życie uciekał i podejmie walkę z nieobliczalnymi instrumentalistami ich własną bronią… „Sceny, w których "sześciu perkusistów" realizuje czterostopniowy plan zemsty, to prawdziwe muzyczne majstersztyki. Ale nie tylko tytułowymi "brzmieniami hałasu" widzowie będą urzeczeni. Doskonałe poczucie humoru twórców filmu zapewnia przez co najmniej pierwszą połowę seansu nieprzerwaną falę śmiechu; nie, nie śmiechu - raczej rechotu aż do łez.”Dorota Kostrzewa, FILMWEB
INSPIRACJE
Ola Simonsson i Johannes Stjärne Nilsson od lat eksplorowali świat otaczających nas dźwięków, badając granice między nimi a muzyką. Realizując w 2001 roku krótkometrażówkę „Music for One Apartment and Six Drummers” za cel postawili sobie stworzenie harmonii pomiędzy muzyką i obrazem. Wypracowana we współpracy z kompozytorem Magnusem Börjesonem koncepcja tworzenia muzyki z dźwięków wydawanych przez przedmioty codziennego użytku okazała się atrakcyjna dla różnych ludzi – niezależnie od ich wieku, pochodzenia i kultury. Film odniósł niebywały sukces – znalazł się w oficjalnej selekcji MFF Cannes, zdobył ponad 30 nagród na międzynarodowych festiwalach, a tylko na serwisie Youtube obejrzano go ponad 10 milionów razy. W kolejnych krótkometrażowych produkcjach „Way of the Flounder” (2005) i „Woman and Gramophone” (2006) para reżyserów kontynuowała swoje poszukiwania konsekwentnie eliminując tradycyjny dialog i muzykę na rzecz skupienia się na dźwiękach. Jednocześnie zawiązał się też projekt występów na żywo z udziałem perkusistów z filmu „Music for One Apartment and Six Drummers”. Inicjatywa ta, w której za instrumenty służyły samochody, wózki i kuchenne sprzęty, stała się impulsem do kolejnego kroku: pomysłu na film o mieście – hiperinstrumencie z nieskończoną paletą dźwiękowych możliwości.
MUZYKA
Wraz z rozwojem scenariusza muzyczne pomysły przekształcały się w kolejne sceny wymagające weryfikacji w naturalnych warunkach. Przez rok muzycy z pomocą francuskiego artysty Nicolasa Beckera nagrali i przetestowali setki dźwięków, aż Magnusowi Börjesonowi zabrakło miejsca na twardym dysku. Z zebranego materiału stworzył projekt nowoczesnej ścieżki muzycznej z przestrzenią na eksperymenty, a jednocześnie przystępnej, momentami wręcz tanecznej. Jako, że koncepcja filmu zakładała także wykorzystanie muzyki klasycznej, do udziału w projekcie zaproszono francuskiego kompozytora Freda Avril. Jego świeże spojrzenie na zgromadzony materiał i uzupełnienie go o wspaniałe partie smyczkowe nadało całości nowy wymiar.
SIX DRUMMERS
Ekranowy sekstet znany już z krótkometrażowego obrazu „Music for One Apartament and Six Drummers” tworzą: Magnus Börjeson, Fredrik Myhr, Johannes Björk, Marcus Haraldson Boij, Anders Vestergård i Sanna Persson. Wszyscy poza Sanną są profesjonalnymi muzykami. Sanna na co dzień jest aktorką znaną m.in. z telewizyjnego show „Hipp Hipp!” oraz z obrazu Jana Troella „As white as snow”.
PRODUKCJA
Francuski producent Jim Birmant wierzył w artystyczny i komercyjny potencjał „Nieściszalnych” od samego początku. Wraz ze szwedzkim koproducentem Olivierem Guerpillonem dostrzegli w pomyśle na „policyjny musical” bezprecedensowe wydarzenie stanowiące wyzwanie i wymagające innego podejścia niż tradycyjne produkcje. Zdjęcia do filmu realizowane były przez 10 tygodni późnym latem 2008 roku w Malmö. Akcja filmu rozgrywa się w dużym mieście, w nieokreślonym miejscu i czasie. Świat „Nieściszalnych” przypomina naszą rzeczywistość, momentami jednak odrobinę wykrzywioną, co znakomicie oddaje multikulturowa scenografia autorstwa Cecilii Sterner. Jedną z osób, które miały decydujący wpływ na artystyczny kształt filmu jest operator Charlotta Tengroth, z którą Ola Simonsson i Johannes Stjärne Nilsson pracowali już wcześniej przy produkcjach krótkometrażowych. Równolegle z obrazem grupa perkusistów pod kierunkiem Nicolasa Beckera zajmowała się rejestracją efektów dźwiękowych. Ostatnie cztery „ataki muzyczne” zrealizowane zostały w ścisłej współpracy obu ekip. Ze względu na złożoność tych scen, ich nakręcenie zabrało dwukrotnie więcej czasu, niż normalne zdjęcia. Po kilku tygodniach od zakończenia nagrań do prac nad montażem całości przystąpił Stefan Sundlöf. Również postprodukcja zrealizowanego materiału wymagała dużej dozy kreatywności. Przez całą zimę 2010 roku w studio Europasound trwały prace nad ostateczną warstwą dźwiękową filmu, zaś specjaliści z zajmującej się efektami specjalnymi firmy Filmgate pracowali nad finalną wersją obrazu.
TWÓRCY
Johannes Stjärne Nilsson i Ola Simonsson Pochodzą z Lund. Obaj urodzili się w 1969 roku, zaś poznali w wieku 7 lat, podczas udziału w szkolnym przestawieniu teatralnym. Żaden z nich nie kształcił się w kierunku filmowym. Johannes jest absolwentem wydziału grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie, zaś Ola ukończył Konserwatorium Muzyczne w Malmö i z wykształcenia jest kompozytorem i nauczycielem śpiewu. Debiutowali jako duet w 1996 roku w ramach Tygodnia Krytyki Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes surrealistyczną krótkometrażówką „Nowhere Man”. Ich najsłynniejszy film „Music for One Apartament and Six Drummers” zakwalifikował się do sekcji konkursowej MFF w Cannes w 2001 roku. W 2006 roku szwedzki duet ponownie gościł w Cannes prezentując w ramach Tygodnia Krytyki obraz „Woman and Gramophone”. Założona przez nich w Sztokholmie firma Kostr-Film, zajmuje się na co dzień produkcją widowisk muzycznych, krótkich metraży i filmów dokumentalnych. Ich tematyka dotyczy codzienności, jednak dzięki dawce czarnego humoru i niezwykłej stylistyki szara rzeczywistość staje się czymś ekscytującym. Szczególnie fascynuje ich przestrzeń biurowa jako forma idealnie odzwierciedlająca uporządkowanie dzisiejszego świata. Ich czerpiące z doświadczeń muzycznych i plastycznych filmy wypełnione są autentyczną ciekawością ludzkiego umysłu i jego motywacji. Twórczość Johannesa i Oli można porównać do filmów Jacquesa Tati, Romana Polańskiego oraz ich rodaka - Roya Anderssona. Film „Nieściszalni” jest ich pełnometrażowym debiutem.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.