Po "Nothing Left to Fear" sięgnąłem z jednego tylko powodu, a był nim fakt, iż za produkcję tego obrazu odpowiedzialny był nie kto inny jak Slash. Na temat fabuły nie wiedziałem kompletnie nic, ale średnia ocen an portalach typu IMDb czy RottenTomatoes bynajmniej nie zachęcała. Nie oczekiwałem tym samym zbyt wiele, ale dostałem chyba jeszcze mniej. Z plusów: nie jest to kolejny horror o nawiedzonym domu, w którym skrzypią schody, a widz ma się bać kota wyskakującego z szafy. Minusy? Praktycznie wszystko inne. Irytujący bohaterowie, którzy zachowują się kompletnie irracjonalnie, schematyczne rozwiązania, brak napięcia czy klimatu, a co za tym idzie - rosnąca z minuty na minutę nuda. Nawet muzyka, w której - zgodnie z napisami początkowymi - maczał ponoć swe palce Slash, jest kiepska (wyjątkiem jest ballada na zamknięcie, nagrana wespół z Mylesem Kennedym na wokalu). Wtórne, nieciekawe, zwyczajnie zbyteczne filmidło. Wracaj do wiosła, Slash, nosa do scenariuszy niestety nie masz.