Prawda.

Otwarte zakończenie jak byk: dziewczyna wraca do domu, nie wiadomo, co z nią dalej się działo, chłopak pewnie w poprawczaku/więzieniu i tyż nie wiadomo, co dalej, rodziny nie wiadomo nic...
Mało ? -_-

Tak mało.
Dziewczyna wraca do domu, ale przecież nie jest powiedziane, że nie postawią jej żadnych zarzutów. "Chłopak pewnie w poprawczaku/więzieniu" - no właśnie "pewnie". Czyli nie wiadomo. A jeżeli siedzi to na jak długo go skazali?
Historia nie ma morału, nie ma jasno przedstawionej kary. Dziewczyna namówiła chłopaka do zabójstwa i...nic?

i to jest właśnie "otwarte zakończenie" - widz się zastanawia, co potem się stało i wymyśla różne opcje ;) Nie ma "podane wsio na tacy" :-)

Film fabularny nie musi być z morałem, to nie obraz edukacyjny. A nawet prawdziwa historia ze Szwecji pokazuje, że kara wszędzie jest dyskusyjna - chłopak na 3 lata poprawczaka, a dziewczyna tylko 1,5 roku...

Otwarte zakończenie to tylko usprawiedliwienie dla słabego reżysera ,który nie umiał pociągnąć historii do końca.
"Podane wszystko na tacy" ?? To po co w ogóle kręcić półtorej godzinne filmy (i dłuższe)? Najlepiej kończyć wszystkie w połowie i niech widz się martwi... Czy główny bohater przeżyje, czy zostanie skazany, czy pobierze się z ukochaną, czy pokona chorobę. To jest chamskie podejście, bez szacunku do widza, który poświęcił swój czas (i nierzadko pieniądze) by obejrzeć dany film. Po co oglądać film skoro sam mam układać zakończenie?
Spróbuj obejrzeć kilka nowych (wcześniej nieoglądanych) filmów i wyłącz je (wyjdź z kina) 10 min przed końcem. Ciekawe czy poczujesz się oszukany z powodu braku końca czy będziesz szczęśliwym móc samemu sobie je dopisać.

Nie zgadzam się. Otwarte zakończenie jest tak samo dobre jak podanie na tacy dalszych losów bohaterów (np. pokazując ich po latach, czy puszczając tekst o ich losach) ;) Wielu widzów (w tym ja) właśnie ceni takie zakończenia bez wyjaśnień, z możliwością samodzielnego dopisania dalszych losów przez widza.
Oczywiście, zdarza się twórcom pójść tak na skróty nie mając pomysłu, ale to nie powszednie.
"Podane wszystko na tacy" czyli dokładnie, idealnie podane dalsze losy bohaterów/efekt wydarzeń z filmu. Nie zawsze to jest wskazane, czy wypada. Wiele można pozostawić w domyśle, bo widz przecież z reguły łupi nie jest ;)
Ale to co innego nie obejrzeć końcówki a nie pokazać dalszych losów po wydarzeniach filmowych jak tu doszło do spodziewanego zakończenia tj. aresztowanie chłopaka, zatrzymanie/przesłuchanie dziewczyny, pokazano, że ją wypuszczono, ojciec wyjechał... Brak jedynie kilku rzeczy, które mogą różnie wyjść, więc po co podawać widzowi jedną słuszną wersję jak można zmusić/zachęcić go do zamyślenia po seansie ;)

Akurat w tym filmie otwarte zakończenie traktuję jako nonszalancję wobec widza. Historia jest autentyczna, oparta ta konkretnych wydarzeniach i zakończona konkretnymi konsekwencjami wobec nastolatków. Mogli chociaż umieścić ekran z krótkim opisem kto, za co i na ile (został skazany). Ale nie - lepiej urwać film. Bo po co informować widza o konsekwencjach zabójstwa i podżegania do tego czynu? Głupi widz - idealny widz (czyt. nie zadający pytań).

O.K., jednak nie jest to odwzorowanie szwedzkiej sprawy tylko przetworzenie/inspiracja na polski grunt, więc mieli prawo pozmieniać i ukazać po swojemu. Szkoda, że nie pokazali np. rozprawy chłopaka z kamerą na niego i na dziewczynę - byłaby ciekawa scena i dla widza i do zagrania dla młodych aktorów...
Szkoda, ale widz przecież myśli i dowie się, ile w Polsce grozi za zabójstwo, a ile za podżeganie, że chłopak musiał zostać skazany, czy jako nieletni, czy pełnoletni to już pytanie...

Alez film ma zakonczenie, bardzo konkretne - tatus odjechal, wiec malej lady makbet caly plan nie powiodl sie. Bo o tym jest ten film, a nie o mordercu Janku.