zgadzam się, jednak przy tym filmie nasuwa się dużo więcej interpretacji. Każda kolejna postać jest pretekstem do ukazania innej prawdy, a całość składa się ukazując kolejną, na dodatek balansując między prawdopodobieństwem zdarzeń, a raczej niemożliwym. Zdjęcia są bajkowe, dużo w nich świeżości, czarno-białe były genialnym posunięciem w filmie, który tak mocno nobilituje znaczenie dialogów. Poza tym, obraz jest hołdem dla prozaiczności życia, reżyser sprawia, że rzeczywistość postrzegamy inaczej, przynajmniej przez jakiś czas po wyjściu z kina. Nic, tylko oglądać co tydzień !

Co tydzień pewnie bym nie chciał, ale po jakimś czasie na pewno wart odświeżenia, bo tyle tu przemyślanych elementów iż nie przeczę: mogłem coś przeoczyć.

Też byłem zachwycony zdjęciami. Właściwie przez wrażenie jakie zrobiły na mnie podniosłem z siódemki na ósemkę.
Wszyscy piszą o tych papierosach, różni recenzenci także ale alkohol też był zawsze pod ręką niczym codzienny punkt w życiu.

chyba go muszę jeszcze raz obejrzeć :) z większością się zgadzam ale nie wszystko zauważyłam jednak

Widziałam ten film ostatnio w Krakowie w kameralnej sali kina Ars, nigdy nie byłam fanką tego typu kina ale film mnie zachwycił.
Największe wrażenie zrobiła na mnie opowieść pijanego Pana w barze jak opowiadał o kryształowej nocy i o swoim dzieciństwie, że nikt go nie rozumie mimo że wszyscy wokół mówią w tym samym języku... Film skłania do przemyśleń i na pewno jest wart obejrzenia

dodałbym jeszcze, że zamiast kawy otrzymuje zazwyczaj schnappsa; a to właśnie przez alkohol ma wieczne problemy, o czym informuje nas rozmowa w jednej z pierwszych scen - podczas wizyty u psychologa. A propos tego ostatniego - próbuje on wmówić bohaterowi, że ten jest nienormalny, tymczasem to sam lekarz jest cokolwiek dziwny (mówiąc delikatnie), podobnie chyba jak wszystkie osoby, które bohater po kolei spotyka (sąsiad, dziewczyna ze szkoły, aktor grający nazistę i cała galeria pozostałych typów). Jest tu zatem jeszcze jedno pole interpretacji - wmawia się bohaterowi, że jest niepoukładany i dziwny, choć jak może być inaczej, skoro wokół ludzie zachowują się jak kosmici. Motto mało optymistyczne - świat wokół nas to jeden wielki dom wariatów.