dlaczego Wong klęcząc nad swoim grobem uśmiecha się do Kuanga, a on ten uśmiech odwzajemnia. Ona kocha Yee i wydała wyrok na całą grupę, on kocha ją i żył żeby sfinalizować tą akcję. Powinien być na nią wściekły i dumnie patrzeć przed siebie, no ale ok, wygrała melancholia. Najlepszy jest jednak pan Yee, który otrzepał z kurzu jej łóżko, wyprostował się i poszedł dalej.

Podobał mi się nastrój budowany przez dwie godziny, a zwieńczony tak niewdzięczną końcówką o której można snuć dyskusje.

(Aż trudno uwierzyć, że przez 11 dni kręcili te 3 sceny czy pare minut seksu i dlaczego tyle było o to szumu swego czasu. Tak jakby te niemal 3 godziny seansu i porządnej fabuły w ogóle nie istniały.)

Warto polecić i warto obejrzeć :)