To jest interpretacja, którą podzielam w stu procentach. Wychodząc z kina, absolutnie nie czułem tego ciepła i sielankowości, które rzekomo miały wylewać się z ekranu. Raczej zaniepokojenie i poczucie, że coś w tym filmie było nie tak. Szczerze mówiąc, w trakcie seansu nie zwróciłem uwagi na zdjęcia Drivera w mundurze, więc ta interpretacja nie przyszła mi do głowy, ale faktycznie gdy już zacznie się iść tym tropem to wszystko mocno trzyma się kupy.

Zgadzam się z osobami powyżej. Faktycznie, w tym filmie nie czułem żadnej pasji codzienności i tak dalej, a wręcz niepokój, zastanawiałem się, w którym momencie nastąpi wybuch. Za powyższą teorią przemawia również fakt instynktownego wyrwania broni mężczyźnie w barze.

"...a wręcz niepokój, zastanawiałem się, w którym momencie nastąpi wybuch" - jeśli wasza teoria jest prawdziwa, (na co bym nie wpadła sama) to znaczy, że film spełnił swoją misję. właśnie taki niepokój odczuwał Paterson.

Skąd informacja, że był żołnierzem?

Zdjęcie na szafce nocnej po stronie jego żony. Kamera pokazuje je dwa razy, w tym raz po "incydencie" w barze.
(swoją drogą, zdjęcie autentyczne, Driver faktycznie był żołnierzem. teraz jako aktor wciąż jest związany z wojskiem, ciekawa sprawa, warto poczytać)

Nie przyszło mi to do głowy podczas oglądania, ale coś w tym jest.
Dzięki za otwarcie mi oczu na nowa interpretację. :)

xDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

Trafna interpretacja. Nie patrzyłem na Patersona w ten sposób, a widziałem film już parę razy.

Hipoteza, że na służbie był on akurat czołgistą jest jednak mało prawdopodobna, ze względu na jego wzrost. Czołgiści muszą być mali (a pamiętacie chyba jakie Paterson ma stopy!).

Faktycznie, to pozostaje do rozstrzygnięcia, chociaż i czołgiści bywają wysocy. Nie udało mi się poprawnie ocenić jego przydziału ze zdjęcia portretowego, ale to chyba nie gra aż tak istotnej roli. Może piechota morska?

Obejrzałem film przed chwilą i to był galowy mundur Marines, czyli koncepcja z piechotą morską jak najbardziej trafna.

Trudno mi się z tym zgodzić że to PSTD - zdjęcie nie jest bez znaczenia ale nie daje się też znaleźć żadnych innych wskazówek za tym przemawiających - w poezji czyli najbardziej "wewnętrznym" kontakcie ze swoimi emocjami skupia się na dziewczynie czy przyrodzie, otoczeniu, i nie przemyca nic związanego z traumą. W sytuacjach stresowych reaguje adekwatnie, nie wychodzą na wierzch żadne horrory a przy PSTD to byłoby zapewne niemożliwe, po psychika jest już uwarunkowana do określonej i gwałtownej reakcji na zagrożenie.

Rozumiem, jednak nie zgodzę się, że na sytuację w barze zareagował "adekwatnie", w rozumieniu że większość ludzi postąpiłaby w ten sam sposób (podejrzewam, że większość ludzi nie byłaby w stanie przełamać swojego strachu). Jego reakcja była bardzo gwałtowna i skuteczna. W tej scenie zauważalne były przebłyski traumy, a sam bohater był niepodważalnie bardzo poruszony całym zajściem. Biorąc pod uwagę jego dotychczasowy stan emocjonalny i sposób w jaki się uzewnętrzniał, taka reakcja dała niewątpliwie dużo kontrastu dla odbioru całej postaci.
Ponadto wydaje mi się, że takie przedstawienie zachowania osoby cierpiącej na PTSD, jest wręcz typowe dla prób oddania na ekranie reakcji osób na tak gwałtowne bodźce.

Moim zdaniem totalna nadinterpretacja, ale każdy interpretuje na swój sposób. I na tym polega całe piękno szeroko pojętej sztuki.

Podzielam opinię i myślę, że ten film daje dużo możliwości w tym zakresie. Jednak omawiany wątek towarzyszył mi przez cały film. Uważam też, że jest trochę przesłanek, aby taka interpretacja miała swoje uzasadnienie, ale niekoniecznie będzie ona powszechna.

Dla mnie Twoja interpretacja jest jak najbardziej zasadna. Jestem pewna, że skoro kilka razy pokazano zdjęcie Patersona w mundurze, to jest to przesłanka do takich wniosków. Ja też na to zwróciłam uwagę.
I gdyby nie to zdjęcie, to chwilami pomyślałabym, że Paterson cierpi na jakieś lekkie zaburzenia typu autyzm czy Asperger. Ale jeśli założymy, że był na wojnie i przebył traumę, to jego zachowanie jest "normalne".

O tym, że był żołnierzem, może jeszcze świadczyć fakt, że jest w stanie utrzymać żonę, psa, dom, mimo pracy jako kierowca autobusu, w której raczej nie zarabia zbyt wiele. Zapewne ma jeszcze jakiś rodzaj emerytury czy renty.

Czołgistą to może nie bo jest za wysoki, ale interpretacja OK

PTSD ma zupełnie inne objawy, więc nie wprowadzaj pojęć, których nie rozumiesz.
Facet był w Marines, a teraz prowadzi zupełnie inny żywot - z wyboru lub nie, ale żadne PTSD.
I piszę to jako osoba, która z osobami z PTSD klinicznie pracowałą. Pozdr.

Mylisz się totalnie.

Podoba mi się Twoja interpretacja :) Ale mam inną. W filmie pojawia się często motyw bliźniaków i powtarzalności. Może zdjęcie na szafce przedstawia jego poległego brata bliźniaka? Fakt, reakcje Patersona (ewakuacja ludzi z busa, akcja z bronią, własny rygor-wstaje wcześnie bez budzika) przemawiają za tym,że był w wojsku. Jednak nie widzę u niego syndromów PTSD. Może masz rację, ale jest już wyleczony? A może nie masz racji. Osoby po traumie są lękliwe, szczególnie w sytuacjach nieoczywistych - silnie reagują na głośne dźwięki-np. klakson, są wycofane społecznie, unikają tłocznych miejsc, chowają się. A np. reakcja na zaczepki kolesi z auta? Owszem, każdy może inaczej przechodzić swoją traumę, ale nie widzę jej u Patersona. Mogłabym zgodzić się z teorią,że to jego wizerunek widnieje w ramce, ale wówczas,wg mnie, nie ma on PTSD. Jest po prostu żołnierzem po służbie, który prowadzi zupełnie "zwyczajne" życie, odmienne od wojskowego-jest wrażliwym, emocjonalnym mężczyzną, uważnym i czułym w stosunku do otaczającego go świata.

Poniekąd się zgadzam tylko, że ja sądzę iż główny bohater siedzi w psychiatryku mocno nafaszerowany prochami a cała historia dzieje się w jego głowie.

No i jeszcze nie nastawia budzika do pracy.