Paweł Gawlicki (Eugeniusz Bodo), właściciel sklepu z aparatami radiowymi i jednocześnie zapalony konstruktor, jedzie do Warszawy, żeby zareklamować w stołecznej prasie swój wynalazek - miniaturowe radio na baterie. W przedziale pociągu spotyka swojego odwiecznego antagonistę Gawła Pawlickiego (Adolf Dymsza), prowadzącego w tej samej kamienicy sklep przemysłowy, a który również wybiera się do stolicy. Zatrzymują się w hotelu "Bellevue". Wieczorem Paweł poznaje w hotelowej restauracji piękną, młodą nieznajomą, w której zakochuje się bez pamięci i z którą spędza cudowny wieczór. Nie wie, że to skrzypaczka Violetta Bellami (Helena Grossówna), która na co dzień musi udawać trzynastoletnią dziewczynkę, żeby przyciągnąć do sal koncertowych złaknioną "cudownych dzieci" publiczność. W ten sposób spłaca zaciągnięty niegdyś przez jej zmarłego ojca u impresaria Huberta (Józef Orwid) dług. Również Violetta zakochuje się w przystojnym Pawle, śledzona jednak przez wścibskiego i dociekliwego reportera (Karol Dorwski) znika...

Paweł Gawlicki i Gaweł Pawlicki, właściciele sklepów znajdujących się w tej samej kamienicy, podczas podróży do Warszawy poznają "cudowne dziecko", Violettę Bellami. Przyjaciele pomagają jej uwolnić się od wykorzystującego ją impresaria. W rzeczywistości jest to dziewiętnastoletnia dziewczyna, która z miejsca zakochuje się w Pawle. Paweł zaś, zorientowawszy się, że Violetta jest dojrzałą kobietą, postanawia się z nią ożenić.