Dramat psychologiczny: wewnętrzny konflikt moralny nauczyciela, który zdobywa sympatię i szacunek uczniów, wymyślając sobie bohaterski życiorys wojenny. Rafał Wilczewski, nauczyciel historii w jednym z warszawskich liceów, nie potrafi nawiązac kontaktu z uczniami ani z kolegami z grona nauczycielskiego. Po konflikcie wyjeżdża do prowincjonalnego miasta. Chcąc zaimponować uczniom rozwydrzonej klasy, podaje się za bohatera II wojny światowej, czym zyskuje powszechną sympatię i poważanie. Zdobywa się na efektowny i ryzykowny gest (udanym skokiem inauguruje wieżę strażacką), ale zaraz potem opuszcza miasto. [www.filmpolski.pl]

Rafał Wilczewski, nauczyciel historii w warszwskim liceum, nie potrafi nawiązać kontaktu z młodzieżą. Po konflikcie z jednym z uczniów i dyrektorem szkoły rezygnuje z pracy i wyjeżdża na prowincję. W nowej szkole zostaje wychowawcą krnąbrnej i niezdyscyplinowanej klasy. Uczniowie, próbując z niego zakpić, namawiają go na wojenne wspomnienia. Rafał opowiada im zmyśloną historię swoich bohaterskich czynów. Młodzież, zafascynowana jego przeszłością, nieoczekiwanie zmienia swój stosunek do niego. Nauczyciel staje się autorytetem. Komendant straży pożarnej proponuje Wilczewskiemu, odważnemu spadochroniarzowi z czasów wojny, by wykonał honorowy skok z nowej wieży. Rafał waha się. Pokonując jednak strach decyduje się na skok, co utwierdza uczniów w przekonaniu, że ich nauczyciel jest bohaterem. Źle znosząc aurę sławy wokół swojej osoby, Rafał wyjeżdża z miasteczka