Ten film jakoś mnie nie zachwycił, a momentami wręcz nużył. Sam pomysł rekonstrukcji filmu sprzed 40 lat i dostosowania go do Von Trierowskich zachcianek jest ciekawym i nowatorskim zagraniem, bowiem taki niekonwencjonaly "remake" rzadko można oglądac na ekranach kin. Plusem filmu jest mozliwośc obejrzenia zmodyfikowanych wersji "Idealnego Mężczyzny", które usiłują sprotostać wymaganiom postawionym przez Von trier`a. Najlepszą interpretacją jest moim zdaniem pierwszą wersją, która jest kręcona przy pomocy dwunastoklatkowych ujęc, co daje niesamowite wrażenie. Resztą interpretacji nie stoi przy najmiej dla mnie na wysokim poziomie. szkoda że reżyser nie dołaczył interpretacji filmu Lotha, w charakterystycznej dla niego Dogmowskiej konwencji( choćby takiej jak z "Idiotów") - mysle że byloby to ciekawe wzbogacenie filmu. Nie wiem czy po obejrzeniu tego filmu, nie przychodzi na myśl słynna maksyma - "Uczeń przerósł mistrza": J.Leth to raczej osoba malo znana w naszym kraju i niewiele osób jest zaznajomionych ze specyfiką filmów tej osoby, zaś Von Trier to uznana postać w europejskim kinie, o ktorej słyszał chyba każdy . W filmie tym brakuje wprowadzenia, często niemrawe rozmowy obu rezyserów, wprowadzają nużacy klimat, a całośći brakuje nieco więcej szybkości i polotu, bowiem modne ostatnio fabularyzowane dokumenty, bardzo często moga przerodzić się w niemrawe przeeksplorowanie tamatu, po to aby tylko zrobić z tego pełnometrażowy film( choćby "Zabawy z bronią"). Mimo tych uwag, myśle że film warto obejrzeć, choćby że względu na to, aby zobaczyć jak Von Trier manipuluje swoim mistrzem, od ktorego uczył się fachu, w czym można dostrzeć tzw. konflikt pokoleń pomiędzy starym, tradycyjnym pojmowaniem filmu Leth`a a nowym, reformatorskim kinem twórcy Dogmy.