Przeczytałam tę trylogię w tydzień. Tak, jest słabo napisana. Owszem, poziom literacki tej książki pozostawia wiele do życzenia. Zgadzam się że, powtórzenie goni powtórzenie i po przeczytaniu stu stron czytelnik kilka rzeczy wie na pewno: że Christian pachnie żelem pod prysznic (i Christianem), w kieszeni nosi foliową paczuszkę a wewnętrzna bogini Any wykonuje spektakularne salta kilka razy dziennie.
Na jakiejś stronie z recenzjami książek przeczytałam post przemądrzałej studentki filologii polskiej w którym to dowodziła, że skoro taka "szmira" zrobiła taką furorę to ona z palcem w d...napisze bestseler światowej sławy bo jej warsztat literacki jest o niebo lepszy. I wiecie co? W takim razie NIECH NAPISZE!
Większość osób cały czas nie kuma, że tu nie chodzi o warsztat literacki. Nie chodzi nawet o seks. Owszem, my kobiety oglądamy pornosy (czasami) ale opisy erotycznych wyczynów bohaterów nie są clue tej powieści. Fenomen tej trylogii bazuje na najbardziej prymitywnych i najgłębszych pragnieniach kobiet. Ta powieść ma WSZYSTKIE (a jeśli nie to prawie wszystkie) elementy, które zaspokajają kobiecą żądzę romansu.
Oto mamy historię wzorowaną na baśni o Kopciuszku - skromna i zakompleksiona studentka oraz przystojny (och jak bardzo) i bogaty milioner. Czytelnik na starcie dostaje coś co zna a jak wiadomo lubimy to co znamy. James sięgnęła więc po sprawdzone narzędzie, oparła powieść na archetypowym scenariuszu.
Sporo recenzji przypisuje sukces tej książki opisanym w niej scenom seksu. Że niby książka trafiła w czas przemian społecznych, kiedy kobiety zaczynają otwarcie mówić o swoich pragnieniach bla bla bla. G...prawda. Anastazja jest tu cały czas TYLKO kopciuszkiem i to ona daje się wprowadzić Greyowi w świat wyuzdanego seksu. I tu leży sedno.
Teraz wszystkie feministki mnie zjedzą na śniadanie ale...ale sądzę, że większość kobiet potrzebuje czuć nad sobą pewną dominację. A Christian taką dominację uosabia. W dodatku E.L. James (jak to kobieta) stworzyła istnego Frankensteina bo wyposażyła Graya w cechy których każda kobieta pragnęłaby w swoim mężczyźnie a które są NIE DO POGODZENIA w świecie rzeczywistym. Przykład? Proszę bardzo: Facet musi być męski, dominujący ale jednocześnie wrażliwy i delikatny. Mamy z jednej strony kontrolującego i ostrego biznesmena a z drugiej skrzywdzonego i wrażliwego chłopca. Facet musi być czasami ostry i brutalny. No ale nie żeby kobietę złoił czy zmaltretował...no bo jak by to wyglądało, nie da się lubić faceta który bije swoją kobietę, nie tak po prostu, trzeba to jakoś ubrać, mam! Dominacja seksualna i praktyki sadystyczne! Mamy ostre pranie po tyłku ale przecież w gruncie rzeczy wszystko "dla jej przyjemności". Dodajmy do tego, że Grey jest nieziemsko bogaty, mega hojny, niezwykle przystojny a przy tym wszystkim w głębi duszy jest zranionym chłopczykiem z trudnym dzieciństwem którym każda kobieta ma ochotę się zaopiekować.
Męski ale wrażliwy. Bogaty ale hojny. Brutalny ale delikatny. Wyuzdany cynik który się nie kocha tylko pieprzy ale ostatecznie oświadcza się bohaterce w altance pełnej kwiatów (SIC!). Mam wymieniać dalej?
Ta powieść jest czytana przez setki tysięcy kobiet nie z powodu scen seksu a dzięki genialnie skonstruowanej postaci Greya. I co z tego, że postać nie trzyma się kupy? Jest genialna nie dlatego, że głęboka czy realnie napisana tylko dlatego że uosabia wszystkie pragnienia kobiet. A kobiety chcą przystojnego brutala który je złoi po tyłku a potem uklęknie w ukwieconej altanie i poprosi o rękę. Idiotyczne. Ale tak jest.