A jednak,prawem paradoksu,kino kostiumowe,samurajskie ma większą silę rażenia dla widza europejskiego.Te obrazy, które Kurosawa realizował we współczesnej scenerii,są zapewne trudniejsze do rozkodowania.Na japońskiego urzędnika ubranego w garnitur patrzymy jak na kogoś kogo nieźle znamy.Tymczasem z postrzeganiem całej obyczajowości japońskiej i z duchem feudalnego podporządkowania mamy niejakie kłopoty, nawet jeśli tematem filmu są uniwersalne pytania i rozważania o istotę żywota ludzkiego.Stąd ,myślę, mniejsza znajomość filmów mistrza,we współczesnym anturażu. Chyba łatwiej tę kulturową odmienność przyswajać w kostiumie samurajskim.
Tym niemniej ,,Piętno śmierci" to bardzo dobre kino, które mimo tego, że nieco się zestarzało, ciągle sprawia satysfakcję widzowi.8/10ukłony,esforty

Racja. Czasem mam wrażenie jakby część ludzi chwytała za japonistykę w ramach czysto rozrywkowych; by obejrzeć film, gdzie poczuje się tą kulturę poprzez stroje, scenografię itd :)

Nie irytowały Cię dłużyzny? Można było film skrócić co najmniej o pół godziny... Ja jestem zawiedziony.

Nie irytowały:)