Po tej wypowiedzi daruje sobie swoj komentarz, chcialam napisac dokladnie to samo. Film arycdzieło.

Zgadzam się. Nic dodać, nic ująć. Arcydzieło!

A ja mam inaczej. Nie uważam, że jest to słaby film, ale nie uważam go też za arcydzieło. Zabrakło mi tej samotności i przytłoczenia. Większość czasu widzimy jak bohaterowi ktoś pomaga. Cały czas jest ratowany z opresji. Gdzie nie pójdzie to ktoś tam gdzieś przechowa, albo poradzi co robić. Nie wątpię w to, że wydarzenia takie miały miejsce i te wszystkie pomoce naszemu bohaterowi zostały udzielone. Brakowało mi jednak sytuacji przejściowych. Kiedy to nasz bohater był sam (w tym filmie niemal cały czas ktoś mu towarzyszy), cierpiał, czekał dwa tygodnie na jedzenie, oglądał przebieg powstania w getcie. Przecież on tyle czasu spędził samotnie w różnych mieszkaniach. Co wtedy czuł, jak to znosił. Czy bał się każdego kroku na korytarzu, czy po jakimś czasie zaczął je ignorować, bo był tak zmęczony i zobojętniały. To jest dla mnie groza wojny, dramat jednostki. Zamiast tego mamy zaliczone wszystkie wydarzenia i już. Zbiór dat, żeby niczego nie zabrakło. Dodatkowo dostajemy sporo niepotrzebnych scen z na siłę poupychanymi polskimi aktorami, które często nic nie wnosiły. Nie chciałbym być źle zrozumiany. to jest dobry film. Wstrząsający i wbijający się w pamięć. Nie mniej dla mnie daleki od miana arcydzieła. :)