Zabójstwo? Albo coś pominęłam, albo nie zrozumiałam, ale zawsze myślałam, że to było samobójstwo.
A co do jej przeszłości, to wydaje mi się, że Sara, jak większość bohaterek, pragnęła czegoś "więcej, bardziej, wyżej", a miała ku temu mniejsze możliwości- tym gorzej, że wykazywała się największą wrażliwością, a jednocześnie egzaltacją.

Nie, nie, nie zrozumiałaś. Jaką rolę pełniła przeszłość pani Appleyard.
Wydaje mi się, że to było zabójstwo. Przynajmniej aktorka w ten sposób do mnie przemawia swoim zachowaniem.

Scena po znalezieniu ciała sugeruje zabójstwo.
Czemu tak się kończy? Ciężko powiedzieć. Pewnie nadmiar stresu i zawalenie się jej życia - szkoła ma przestać istnieć, a nie ma nikogo na kim swoją złość może wyładować.

Masz namyśli scenę, kiedy pani Appleyard siedzi spakowana w swoim gabinecie? Co tu sugeruje zabójstwo?

Zabójstwo sugeruje tu strój żałobny, choćby toczek z czarną woalką. mężczyzna odnalazłszy ciało Sary biegnie aby powiadomić dyrektorkę, a ona nie wydaje się tym zaskoczona, a przygotowana na tę wiadomość.

Poza tym nieobecne zachowanie pani Appleyard na kolacji, unikanie odpowiedzi odnośnie powrotu Sary w kolejnym semestrze, taka walka z traumą, wyparcie zdarzenia.

przede wszystkim na to, że było to zabójstwo wskazuje to, co mówi pani Appleyard do nauczycielki przed znalezieniem jej ciała- że Sara odjechała z opiekunem

Dodatkowo p.Appleyard mówi, że "pomogła Sarze spakować najpotrzebniejsze rzeczy"

W tym filmie są dwa wątki dość przerażające, a pomijane w komentarzach:

1. Wszyscy koncentrują się tylko na Mirandzie, jakby reszta świata była nieistotna. Nawet ta młoda nauczycielka, która wydaje się jedyna normalna z kadry pedagogicznej tej szkoły, zrywa się nagle i mówi "Już wiem! Miranda jest aniołkiem Boczatelliego" (czy kogo tam). Nawet ja dosięgnął "Syndrom zachwytu Mirandą". A Młody Panicz nie szuka innych dziewczyn, on pojechał na skały szukać jedynie Mirandy. A gdy wraca uratowana Irma, dziewczyny mają do niej pretensje, że to ona ocalała, a nie Miranda.

2. Watek Appleyard jest dla mnie nieco bardziej czytelny. Ta szkoła jest dla niej całym światem, małym imperium, któremu poświęciła całe życie. Nic poza tym jej nie zostało. Sara jest twarda, zachowawcza, nie daje się „złamać” nawet przywiązana do ściany w sali „tanecznej”. Nawet w takim upokorzeniu, głodzona przez panią Apelyard Sara zachowuje godność i nie płacze. Sara jest taka, jaka pani Apelyard chciała by być, lub kiedyś była i to ją złości. Tej kobiecie nie chodzi o zaległe pieniądze, ale o to, ze wali się jej świat - szkoła traci „zacnych, bogatych” klientów, a co za tym idzie prestiż, który trzymał panią Apelyard całe lata przy życiu. Prestiż był dla niej źródłem życiowej energii.
Teraz szkoła traci klientów, staje się miejscem odrzuconym, odtrąconym przez jedynych ludzi (bogaczy), których ta stara wiedźma szanowała i podziwiała. Zostaje jej jedynie sierota Sara, która nie przynosi szkole ani prestiżu, ani pieniędzy. Dlatego Apelyard najpierw ją głodzi, poniża, a na końcu zabija. Projektuje na Sarę. Może nawet ta stara jędza uznała, że skoro nie żyją te dziewczyny z bogatych rodzin, to Sara tym bardziej nie zasługuje, by żyć, bo jest dla niej kimś "gorszego sortu"?




Ogólnie fabuła dość zawiła. Film pełen zagadek. Bo np. Irma wraca uratowana przez chłopaków po tygodniu, a nie na ma niej śladu obrażeń czy faktycznego wyczerpania. A ta Wisząca Skała to nie jest jakiś ogromny labirynt, żeby tam błądzić aż tydzień (myślę, że nie da się tam błądzić nawet jeden dzień).