Twórcom filmu należy się serdeczny uścisk dłoni za dobry pomysł i kilkanaście kopniaków w tyłek za jego zmarnowanie.

Oryginalność filmu kończy się zresztą na pomyśle, dalsza część to przeraźliwie nudny i nieśmieszny popis braku wyobraźni na zainteresowanie widza. Mdłe to strasznie, patetyczne, miejscami wręcz nieznośne i do bólu schematyczne.

Co prawda stylizacja na lata 50 okazała się całkiem udanym zabiegiem, a scena z robotem udającego Gene’a Kelly’ego z „Deszczowej piosenki” całkiem zabawna, ale to tylko smaczne rodzynki w spleśniałym cieście. Konsumpcji nie polecam…

Moja ocena - 2/10