Obejrzałem go jeszcze raz tego samego dnia aby lepiej zrozumieć całość.
Obejrzałem go w odpowiednim momencie dla mnie, bo zacząłem momentami pić piwo dla poprawy nastroju jak: wodę kiedy ma się pragnienie czy jeść pokarm żeby zaspokoić głód.

Nie chodzi o ilości (bo aż tak dużo nie piłem) tylko o okoliczności i częstotliwość, kiedy sięgałem po piwko czy drinka. Od długich lat było dla mnie czymś naturalnym, tak jak np. przy zwykłym bólu głowy sięganie po polopirynę, że przed trudną stresową sytuacją, po męczącej pracy czy z nudy sięgałem po poprawiacz nastroju, alkohol.

Po filmie, pomyślałem że organizm jednak powinien sobie sam poradzić w takich sytuacjach, tylko trzeba dać mu szansę zobaczyć jak zareaguje, co wymyśli !? Nie można iść od razu na łatwiznę, bo przyjemny stan po wypiciu alkoholu mija, a problemy większe czy mniejsze wcale nie znikają !

Pierwsze 2 tygodnie były męczące ale później było i jest już OK.
Wprowadziłem sobie nawet regulamin/plan picia :) którego się trzymam i po kilku tygodniowym odstawieniu w ogóle alkoholu poczułem się lepiej. Minęły takie zwykłe egzystencjalne lęki. Trzeba jednak mieć/ćwiczyć silną wolę !

Kiedy przychodzi ochota na odstresowanie/relax :) zastępczo: piję gazowaną wodę mineralną, jem orzechy, piję zieloną herbatę, czasem zjem coś słodkiego czy zapalę papierosa ale też nie za dużo bo następne nałogi tylko czekają żeby iść w ich kierunku.

Podsumowując, przez 3 tygodnie wypiłem tylko 1 piwo, towarzysko tak na próbę i wcale mnie nie ciągnęło później. Nie mam zamiaru się “molestować” i nie pić w ogóle ale jednak znacznie ograniczyć i nie pić na co dzień tylko przy jakiś okazjach, towarzysko, do dobrego jedzenia ... zgodnie z regulaminem/planem picia :)

Ten film zrozumieją bardziej osoby które z używkami miały i mają do czynienia oraz przeżyły już co nie co w życiu ... jestem z przedziału wiekowego 35-40 lat.