Alkohol to jeden z najstarszych i niebezpiecznych narkotyków na świecie. Mamy w nim sustancje które znajdziemy we wszystkich głównych twardych narkotykach. Gdyby go wynaleziono 30 lat temu, byłby całkowicie zakazany, tak jak kokaina czy heroina. A ponieważ towarzyszy człowiekowi od dawna bez żadnych właściwie restrykcji, to jest jak jest.

Ten twój wpis to dla mnie "odkrycie Ameryki", którą cały czas i wszędzie widzę, a której sam nie odkryłem!! Dzięki. Ten oczywisty fakt pomaga lepiej zrozumieć problem niemożności rzucenia (w filmie: Więckiewicz) . Nie wiem czy skład chemiczny alkoholu jest taki sam (chyba nie) - lecz to tak samo jak postać płynna, nie zmienia faktu, ze jest "twardym narkotykiem". Przerażające jest jak się zadomowiła ta trucizna w naszej cywilizacji - "lampka wina do obiadu", "Dębowe", piękne butelki i kolorowe nalepki na każdym kroku. Strasznie działa(ł) na narody/społeczności, które go wcześniej nie znały: Indianie północnoamerykańscy, Eskimosi, "szczątkowe" ludy, żyjące na Północy Rosji. Polecam ci książkę "Biała gorączka" Jacka Hugo-Badera. Sprawdzałem w różnych źródłach i alkoholu nie utożsamia się z narkotykami (podobnie jak tytoniu)))).... Dzięki za celne a wyjątkowo trafne spostrzeżenie - pozdrawiam.

Niestety, ale opuszczenie takiego stadium choroby w jakim znajduje się główny bohater filmu, to rzecz bardzo ciężka...

Zaburzenia osobowości i intelektu, odrealnienie, depersonalizacja, choroba Korsakowa.

To są lata picia. Uzależnienie fizyczne, ale jeszcze mocniej psychiczne. Degradacja społeczna. Ta historia pokazuje najtrudniejsze przypadki.
Jak widać mamy cały przekrój społeczny. Księdza, oficera policji, pisarza, lekarza i ludzi bez wykształcenia...


Ja też pozdrawiam.