Kontynuacja Zemsty Mewtwo. Poprawiono prawie wszystkie błędy zarzucane poprzednikowi. Historia jednak nie porwała mnie tak jak w przypadku jedynki. Tam z Mewtwo robiono coś między Lucy z Elfen Lied (wiem że powstało później, no ale bardzo się kojarzy... Zamknięty za szkłem, badany i stworzony przez naukowców ekstremalnie niebezpieczny twór który zyskał świadomość, czuł się skrzywdzony i zaczyna swoją zemstę na ludziach którzy go stworzyli... nawet pancerz się zgadza... Plus możliwości telekinezy i telepatii... No ej.
https://www.youtube.com/watch?v=sUptSFif6ps - 1:40
a Hamletem, to tu już bardziej był... hm, Hamlet poszukujący spokoju czy coś... Nie mówię że to bardzo źle, ale ta postać trochę jednak na tym straciła. I tak, wiem że pod koniec pierwszej części się właśnie w takiego zmienia. Ale po prostu - jako taki sajko był bardziej ciekawą postacią.

Wielki plus za morał. W Zemście został wciśnięty na siłę i w ostatnich pięciu minutach wrzucony ot tak (mimo że był dobry), i to całkowicie losowo. No, może niby można by było tak do niego dojść, ale bardzo pokrętnymi ścieżkami i nadinterpretując parę kwestii. Tam mogliby nawet tego dać "jedz warzywa i rozglądaj się na przejściu". Efekt ten sam.
W Powrocie za to przez cały czas do tego zmierza, a Mewtwo cały czas próbuje do tego dojść, rozmyśla nad tym. Właśnie. Jego monologi na wieeeelki plus. Nie ma to jak pytania egzystencjalne w bajce dla dzieciaczków.
Zemsta - Nie warto zwracać uwagi na różnice a na podobieństwa. Powodowanie bólu (jakiegokolwiek) z powodu własnej dumy lub dla wynagrodzenia sobie swoich smutków nic nie przynosi. Nie należy się wstydzić inności ale też nie uważać jej jako wymówki lub powodu by nienawidzić reszty, uważać się za kogoś więcej tylko dlatego że reszta ludzi jest taka sama. Szkoda tylko że właśnie wrzucony jakby na siłę dialogiem i (dość dobrą, ale dużo pokefanów się ze mną nie zgadza) :
https://www.youtube.com/watch?v=uEC7tPPKAXQ - piosenką
w właśnie ostatnich 5-10 minut filmu.
Powrót - dużo przemyśleń i monologów Mewtwo... Być, nie być czy walczyć? Ucieczka nie jest rozwiązaniem. Nie trzeba obwiniać się za rzeczy na które nie ma się wpływu. To, że coś było dawno lub się o tym nie mówi nie znaczy, że to się nie stało lub nie jest ważne. Zastanawianie się nad sobą i chęć posiadania przeszłości i historii jest normalne.
Niby takie proste w obu filmach ale mówione w bajeczce dość poważne przemyślenia ale jednocześnie nie wpajane na siłę bardzo mi się podoba.

Aha, największym problemem jest Ash i jego kumple. Tak samo denerwujący w obu filmach. Wycinając ich film byłby lepszy. Dałoby się zrobić to bez nich, film nie starałby się być wymuszanie smiesznym momentami.

Historia i główny bohater wypada lepiej w pierwszej części. Reszta - druga.

...ale może to jednak ja nadinterpretuję.