Zgadzam sie z toba stuprocentowo. To w przedstawianiu alternatywnych zakonczen i gestych nawiazaniach pomiedzy postaciami widze przyszlosc kina. Wiesz ze wcale nie spodziewalem sie awarii samochodu Borysa? A jednak bylo to tak misternie przepowiedziane. To samo ze spotkaniem przez Gabi pisarki i pianistki - nawet po awarii nie moglem pojac jak doskonale jest uzycie przez scenarzystow postaci uzytych wczesniej, lub nawet czytanych przezen ksiazek!!! Choc gdzie Rowinskiemu do Greenawaya?!?

Sarkazm, oczywiscie. Ten film jest tak gesty ze wewnatrz formy zaczynaja pojawiac sie regularnosci. Po pierwszych kilku przypadkach wiadomo ze wszystko, co zostalo wspomniane lub pokazane zostanie uzyte ponownie. Gdyby reiteracja tych elementow byla ciekawa, moglbym w pewnym stopniu zgodzic sie z toba. Jednakze, dowody rzeczowe smierdzialy oportunizmem. Co jeszcze? Glowni bohaterowie kompletnie pozbawieni charyzmy (za wyjatkiem Gabi, lub raczej grajacej ja aktorki, ktora jest jedna z tych kobiet z ktorymi chcialby sie przespac kazdy heteroseksualny mezczyzna); z postaciami Borysa i jego dziewczyny, jesli istnieliby w zyciu realnym, nie chcialbym zamienic dwoch zdan. Jak wspomnial inny kontrybutor, watki poboczne sa nieinteresujace. Kolejne wspomnienie, tym razem z recenzji - cytaty z Kieslowskiego (postac "metafizyczna") i braci Wachowskich (wizualna, kula trafiajaca Michala) sa sztuczne i pretensjonalne. (Byla jeszcze w tej recenzji mowa o cytatach z Lyncha, lecz filmow tego pana nie pamietam, nie bede wiec sie wypowiadal.)
Jesli suma tych bledow jest "przyszloscia" tego kina, moze znaczyc to dwie rzeczy. Pierwsza: polkniesz wszystko co ci wcisna, a co dobrze smakuje. Jesli nie czules po tym filmie zgagi, to salutuje. Druga: kondycja Polskiego kina jest naprawde, *naprawde* zla. Osobiscie nie sadze, by az tak zla, by uznawac filmy tego pokroju za jej przyszlosc. Choc, jesli niestety stanie sie tak jak przepowiadasz... mam ostatnia mysl: przestanmy wtedy ogladac polskie filmy!

Za temat filmu należy się ocena przynajmniej 6/10, bo problem "pierwszej miłości" dojrzewającej nastolatki doprawdy nie jest trywialny jakby niektórym starym prykaom się zdawało. Oczywiście twierdzę, że został on ukazany dość skrupulatnie i dlatego zasługuje na pozytyw. Jeśli chodzi o resztę to różnie, ale nie najgorzej. Rzeczywiście nie wygląda wiarygodnie już zespół powiązanych ze sobą w różnoraki sposób faktów i postaci, ale zaletą tego rozwiązania jest niewątpliwie to, że widz więcej zapamiętuje uznając to za ważne( szczególnie jeśli pojawia się 2 razy). Film posiada specyficzną emocjonalną sferę, której nie każdy jest w stanie dojrzeć i dlatego noty do tego filmu są skrajne, jednak polecam do konsumpcji

hahaha, przecież NIE OCENIA SIĘ TEMATU FILMU, TYLKO TO W JAKI SPOSÓB GO ZREALIZOWANO!!!

Więcej gniotów pseudoreżyserów? Ja już podziękuję... :)

Naprawdę próbowałam obejrzeć ten film do końca... Z tego co zdążyłam zauważyć fabuła jest niezgorzej skonstruowana. Ale to było tak POTWORNIE nudne, że nie dotrwałam do połowy.