Podobał mi się początek tej drugiej częsci. Fajne wprowadzenie, bajery przyszłości, potrafiło zaciekawić.
Ale im dalej, tym chyba gorzej.

Wałkowana tu na forum wyprawa starego Biffa do przeszłości, była od początku mocna naciągana i ogólnie jakaś średnia.
Już na samym początku stary Biff ukrył się w jakiejś kanciapie (akurat była otwarta) akurat idealnie obok miejsca gdzie Doc i Marty rozmawiali o Almanachu :) Później staruszek w jednej chwili bezproblemowo dostał się do Deloreana i bezproblemowo poleciał sobie w przeszłość i po chwili wrócił.
Pomijam już sprawę wałkowaną kilkukrotnie - po co w ogóle odstawiał auto w to samo miejsce :)

Dalej też - Marty'emu potrzebna była dokładna data kiedy Biff otrzymał Almanacha. I tutaj nastąpiła kompletnie dla mnie bezsensowna scena :)
Biff, który tak gardził Marty'm, opowiedział mu bez problemu dokładnie całą historię (po cholerę :)? ), żeby dodatkowo jeszcze powiedzieć, że i tak musi go zabić i zaczął do niego strzelać:)
Zupełny bezsens dla mnie;)

Później nastąpiło wiele dziecinnych scen w roku 55: Marty chowa się głupkowato za samochodami aby Biff go nie wytropił (WTF?), później wskakuje na tył auta do Biffa, wychyla się, kombinuje, rozmawia przez krótkofalówke - mega dziecinne.
A już jak jedzie na deskolotce trzymając się auta Biffa - fak... porażka.
Biffa oczywiście nie zdziwiła żadna deskolotka..
Trochę przegięcie.

Generalnie ta część jest dla mnie zbyt naciągana i jedynka była bardziej wyważona.
W trójce już też takich szopek nie ma jak w dwójce.