Jaki romansik? Przecież Diego nie zdradził Gemmy! Oszukiwał ją, ale nie zdradził. Czuł się winny, że nic nie zrobił w momencie, kiedy gwałcono Askę. Chciał jej to jakoś wynagrodzić oddając dziecko w ręce Gemmy i dając szansę na nowe życie. Paszportu nie zgubił, chyba nie potrafiłby żyć wychowując dziecko gwałciciela kobiety, której nie byl w stanie obronić. Diego to tchórz. Jak dowiadujemy się z filmu miał trudne dzieciństwo i nie umiał stanąć na przeciwko problemom. Uciekał, chował się i jak sytuacja w domu uspokajała się, wychodził z cienia. Takim 'cieniem' w dorosłym życiu były narkotyki, które poprawiały mu humor i pozwalały uciec od problemów.
A jeśli chodzi o Gojco, to mam wrażenie, że nawet po 19 latach wciąż czuje coś do Gemmy.

Juz nie jestem na swiezo...ale pamietam, ze interpretowalam to troche inaczej. Wydaje mi sie, ze w momencie w ktorym mieli niby poczac to dziecko, zaczal sie romans Diego i Aski i od wtedy wlasnie zaczal zdradzac Gemme. I dokladnie tak, co do Gojco- on caly czas jest w niej zakochamy.

teffi, chyba nie zrozumiałaś tego filmu! Polecam obejrzeć go jeszcze raz, bo Diego jest najlepszą, najbardziej wyrazistą (razem z Aską ) i jednocześnie najtragiczniejszą postacią w tym filmie. Wzrusza, bawi. Rozumiem go , też bym nie potrafiła wychowywać dziecka poczętego poprzez gwałt na kobiecie którą sam miał zapłodnić i którą kochał ją jak siostrę. Widział to wszytko i nie zareagował ( nie mógł bo by zginął ). Próbował zrekompensować Asce cierpienia i towarzyszył jej przy porodzie i pomagał w czasie ciąży. Ale Nie mógł z tym żyć, dlatego się zabił. Diego bardzo kochał Gemme, nie wiem jak może to ulegać jakiejkolwiek wątpliwości..

Wiesz, to ze ktos interpretuje film inaczej nie znaczy to, ze go nie zrozumial, tylko ze inaczej go widzi. Ja odbieram Diego, tak jak napisalam powyzej...Wybacz ale ja z kolei nie widze tej milosci do Gemmy o ktorej piszesz....I tej siostrzanej milosci do Aski tez sie nie moge dopatrzec. Moze jednak obie powinnysmy obejrzec ten film jeszcze raz.

Wydaje mi się,że to jednak Ty powinnaś obejrzeć ten film jeszcze raz i z Twoją interpretacją też jest coś nie tak.

To nie jest dwa razy dwa. Obejrzałem ten film razem z moją żoną i ona od razu oceniła Diego negatywnie ("niby ją kochał, ale jak mógł, to się przespał z inną"). Wywołało to u mnie sprzeciw, bo założenie, że jedyną motywacją działania Diego była zdrada chyba raczej krzywdzi tę postać. Jak się kogoś mocno kocha (tak jak on Gemme) i widzi się, jak ta osoba cierpi (z powodu braku możliwości posiadania dziecka), a ty nie możesz nic zrobić, aby to zmienić, to się można pogubić w tym, co jest słuszne i gdzie jest granica. Późniejsze jego działania (walka o Aske i trwanie przy niej) nie były spowodowane miłością do niej, ale zwykłą ludzką przyzwoitością, której Diego odmówić nie można (jego uczucia nie było specjalnie skomplikowane, ale chłopak miał serce po właściwej stronie).
Dlaczego nie pojechał z Gemmą? Sądzę, że nie chodzi tu o dziecko (kochałby go jak swoje). Wg mnie zdawał sobie sprawę z tego jaki jest i jak to wszystko co przeżył wpłynie na jego związek z Gemmą i zrobi ją jeszcze bardziej nieszczęśliwą. To też uważam za jeden z powodów jego samobójstwa.

Przepraszam, może nie oglądałam dokładnie (choć wydawało mi się, że bardzo), ale z tego co zrozumiałam to Diego nie zdradził Gemmy - nie zapamiętałam takiej sceny. Powiedział żonie, że do niczego nie doszło. Dopiero kiedy postanowił oddać Gemmie dziecko Aski powiedzial, że to jego. Ale przecież Aska po latach wyznała, że to nie była prawda. Nie mam też pewności czy opieka nad Aską była"zwykłą ludzką przyzwoitością" czy poczuciem winy i świadomością, że to on miał być ojcem Piedro.
Ja również nie obdarzyłam Diego sympatią, zastanawiam się tylko dalej nad tym dlaczego został w Sarajewie i popełnił samobójstwo. Wtedy kiedy otrzymali to o co starali się tyle lat, co stało się ich obsesją, czego pragnął od samego początku, czego brak sprawiał Gemmie taki ból, przez co czuła się bezwartościowa dla niego, Diego ucieka. Ze strachu? Poczucia winy? Niemożności pogodzenia się ze światem w obliczu wojny? A może z samym sobą po tym jak oszukiwał kobietę, którą początkowo tak kochał?
Niewątpliwie film zrobił na mnie duże wrażenie i nie pozwala o sobie zapomnieć.

Ja to widzę tak:
1. Był świadkiem zbiorowego gwałtu - nie mogąc obronić Aski, schował się w szafie i na powrót stał się dzieckiem, kryjącym się przed ojcem. Demony przeszłości powróciły, a całe zdarzenie, odcisnęło na nim piętno.
2. Z poczucia obowiązku i chęci zadość uczynienia dziewczynie, opiekuje się nią w czasie ciąży.
3. Dokonuje tragicznego wyboru. Pozwala wierzyć żonie, że pokochał Askę, a dziecko jest jego.
4. Rodzi się dziecko, ale nie dość, że Gemma nie jest matką, to on nie jest ojcem. Tak więc wszystko poszło nie tak.
Za dużo złych i bolesnych rzeczy się wydarzyło między nimi, a ostateczna wersja tak bardzo odbiega od planowanej, że nie potrafi posklejać, tego co się rozpadło.

polecam książkę, wiele wyjaśnia. Film nie wiem dlaczego-czy to wynik wielkich cięć, które trzeba było zrobić, by obraz mógł wejść na ekrany kin, czy niedbałości reżysera-dosyć mętnie pokazuje, jakie były motywy działania Diega. Książka nie pozwala interpretować Diaga negatywnie, choć po obejrzeniu filmu również nie przyszło mi do głowy, by tak odbierać tę postać.

Rzadko się wypowiadam na temat obejrzanych filmów, ale ten zrobił na mnie spore wrażenie. Chciałbym dołączyć do tych, którzy widzą Diego jako pozytywną postać. Lubię historie, w których bohater wydaje się być nieodpowiedzialny, myślący tylko o sobie, idący przez życie na luzie itd., w krytycznych sytuacjach pokazuje swoje drugie oblicze pełne poświecenia dla innych i prawdziwy charakter. Diego nie zdradził Gemmy. Przecież po gwałcie Aski wyjechał. Jednak żyjąc „na salonach” i robiąc zdjęcia do nic nieznaczących reklam, nie mógł zapomnieć o tragedii Aski. Widział jak bandyci serbscy zabrali ją ze sobą. Postanowił ją odnaleźć i przywrócić do życia. Zrobił to nie z miłości do niej tylko z miłości do człowieka. Wykupił ją od tych morderców, grając w karty. Nie ukrywał się przed Gemmą. Pomimo że bardzo kochał Gammę, oszukał ją że kochał się z Aski żeby uwierzyła że to jego dziecko. Inaczej Aski nie miała by pieniędzy i szansy na nowe życie po takiej tragedii. Na lotnisku specjalnie zostawił Gemmę ( miłość swojego życia) żeby pomóc pozbierać się Aski. Po wszystkim popełnił samobójstwo bo wiedział że jak wróci do Gemmy będzie musiał żyć z okrutną tajemnicą, którą Gemma poznała na końcu filmu. Diego był jak najbardziej pozytywną postacią tego filmu wiedział o tym nawet ojciec Gemmy – kochał go jak własnego syna.

Pozwolę sobie wtrącić też słówko ode mnie :) Film oglądałem jakiś miesiąc temu, ale zapamiętałem Diego jako postać tragiczną. Na początku odebrałem go jako lekkoducha (nie przeczę, może faktycznie miał cały czas fazę). Ale wydaje mi się że bardzo kochał Gemmę, i chciał jej dać to, czego mieć nie mogła. Taki trochę bohater romantyczny. To z miłości do Niej nie mówi jej prawdy o tym co się stało w domu Aski, to z miłości do Niej rezygnuje ze swojego szczęścia kosztem opieki nad Aską.. A samobójstwo to wynikowa goryczy po tym co się stało, oraz żalu za tym co się już nigdy nie wydarzy (czyli jego szczęśliwe życie u boku Gemmy i wychowywanie dziecka). Nie uniósł ciężaru które na jego barki złożyło mu życie. Bohater tragiczny.

Lepiej bym tego nie ujęła.

Dziękuję i pozdrawiam :)

Ja również pozdrawiam :)

Jak film sie skonczyl, pierwsze co zrobilem to wrocilem do scen gdzie Diego i Gemma rozmawiaja z psychologiem. Dla mnie zakonczenie jest jednoznacznie wyjaśnione w tych scenach.

Od momentu rozmowy z psychologiem natychmiast pomyślałam,że on nie przestał brać. Euforia,apatia,szaleństwo,nie były moim zdaniem tylko i wyłącznie wynikiem zaistniałej sytuacji.

Dlaczego Diego się zabił?
Wyjaśnieniem może być moment, kiedy tuż przed "złotym strzałem" wyjmuje z aparatu film, prześwietla go na słońcu i wyrzuca razem z aparatem do morza. Na filmie, jak można się domyślić, jest całe to pijane władzą i mocą broni palnej gó.w.no trzymające w niewoli niejedną (jak wynika z odgłosów) kobietę w swoim obozie, a które to towarzystwo Diego musiał obfotografować z fałszywą radością i entuzjazmem, żeby wkupić się w ich łaski... Plugastwo, koszmarne plugastwo na niewywołanej taśmie... jaki kontrast ze scenami z sesji reklamujących dziecięce butki... kontrast tym większy, że przez tę piep.rzoną wojnę takie beztroskie i roześmiane sesje się już nie powtórzą... czasy się zmieniły, nikt takich reklam tam nie potrzebuje, a i pewnie tamte dzieci nie żyją (np. scena ostrzelania grupy konwojowanej przez błękitne hełmy)... koszmar... a w perspektywie niby podobne sesje, ale z tuńczykiem w roli głównej, czyli komercha w zderzeniu ze sprawami ostatecznymi...
Życie Diega się rozsypało (okoliczności na zewnątrz i człowiek wewnętrznie), żadna wersja przyszłości nie jest dobra, łatwe wyjście jest tylko jedno...