Nastoletni Owen od czasu rozwodu rodziców przechodzi trudne chwile. Nielubiany w szkole staje się coraz częstszym obiektem kpin kolegów. Czas spędza samotnie oddając się marzeniom o zemście na swych prześladowcach. Pewnego dnia w sąsiedztwie pojawia się tajemnicza Abby. Owen zaprzyjaźnia się z dziewczyną, nie zwracając początkowo uwagi na jej nietypowe zachowania: Abby wychodzi na dwór tylko po zmroku i podobnie jak Owen nie ma żadnych przyjaciół. Wkrótce okazuje się, że dziewczyna skrywa pewien mroczny sekret. W miasteczku dochodzi do brutalnych morderstw, a mieszkańcy zaczynają podejrzewać właśnie ją. Gdy Owen odkrywa sekret przyjaciółki, rozumie, że właśnie wkroczył w nowy niebezpieczny, ale niezwykle pociągający świat przyjaźni z wampirem. Pozwól mi wejść, demoniczny i prowokacyjny thriller, którego scenarzystą i reżyserem jest Matt Reeves (Projekt: Monster). Scenariusz filmu oparty został na szwedzkich bestsellerach: książce L?t den Rätte Komma In (polski tytuł: Wpuść mnie) Johna Ajvide?a Lindqvista i uznanym filmie pod tym samym tytułem (w Polsce: Pozwól mi wejść). Muzykę skomponował Michael Giacchino (Odlot, Zagubieni), zdobywca takich nagród jak: Oscar, Emmy i Grammy. Pozwól mi wejść to także powrót (po 30 latach) Hammer Films - legendarnego, brytyjskiego studia filmowego. W rolach głównych występują Chloë Grace Moretz (Kick-Ass), Kodi Smit-McPhee (Droga), nominowany do Oscara Richard Jenkins (Spotkanie), Elias Koteas (Wyspa tajemnic) i Cara Buono (Rodzina Soprano). Producentami filmu są: Simon Oakes (Wake Wood), Alex Brunner (The Resident), Guy East (Terminator 3: Bunt maszyn), Tobin Armbrust (The Resident), Donna Gigliotti (Lektor), John Nordling i Carl Molinder (Pozwól mi wejść ? wersja szwedzka). Producenci wykonawczy to: Nigel Sinclair (Terminator 3: Bunt maszyn), John Ptak (Parnassus), Philip Elway (Wciąż ją kocham) i Fredrik Malmberg (Kroniki mutantów). Współproducentem jest Vicki Dee Rock (Zawsze tylko ty). Za zdjęcia odpowiedzialny jest Greig Fraser (Jaśniejsza od gwiazd). Scenografem jest Ford Wheeler (After.Life). Kostiumy zaprojektowała Melissa Bruning (Love Ranch). Muzykę skomponował Michael Giacchino (Star Trek).

Pozwól mi wejść wyróżnia się wśród wielu filmów o wampirach, które znaleźć można we współczesnej popkulturze. To przejmująca historia o dojrzewaniu i wkraczaniu w dorosłość, a jednocześnie wstrząsający horror. ?Każda z opowieści, które są teraz tak popularne, opowiadające o wampirach, przekazuje inne wątki ? zauważa scenarzysta i reżyser, Matt Reeves. ? ?Najczęściej wykorzystują fabułę, by dotknąć tematu ludzkiej seksualności. Nasza opowieść, za pomocą tego samego archetypu, bada coś zupełnie innego?. Film Pozwól mi wejść oparty został na szwedzkim bestsellerze, powieści L?t den Rätte Komma In (Wpuść mnie) i docenionym szwedzkim filmie pod tym samym tytułem, który otrzymał nagrodę Founders Award dla najlepszego filmu fabularnego na Tribeca Film Festival. Jego ogromna popularność przyciągnęła uwagę producentów filmu - zarówno Hammer Films, jak i Overture Films. Simon Oakes, wiceprezes Exclusive Media Group, prezes i dyrektor wykonawczy Hammer Films, potwierdza, że zainteresowała go ta opowieść dzięki unikalnemu ujęciu historii o wampirach. ?Bardzo wcześnie zwróciliśmy na nią uwagę? ? mówi Oakes. Powieść Lindqvista po raz pierwszy przyciągnęła uwagę Hammer Films już w 2007 roku. ?Ta historia powinna być znana szerszej publiczności. Konkurencja była ogromna, ale udało nam się otrzymać prawa?. Wkrótce po ukazaniu się w 2008 roku thrillera Projekt: Monster, Reeves otrzymał od Overture propozycję zaadaptowania książki na scenariusz dla anglojęzycznego filmu, którego akcja rozgrywać się miała w USA. Jak mówi, natychmiast oczarowała go ta opowieść, która przypomniała mu jego własne dzieciństwo. ?Naprawdę mnie ujęła. Lindqvist i Tomas Alfredson, który wyreżyserował szwedzki film, stworzyli bardzo prawdziwą metaforę opowiadającą o burzliwym okresie dorastania?. Gdy Hammer otrzymał prawa do filmu, Reeves jeszcze bardziej zapalił się do wzięcia udziału w tym projekcie. ?Bardzo podekscytowałem się możliwością stworzenia filmu we współpracy z Hammer Films, zważywszy na historyczny wkład tej wytwórni w rozwój horroru jako gatunku filmowego? ? mówi. Wiedziałem, że muszę znaleźć sposób, by uczestniczyć w tworzeniu tego filmu. Pracownicy Overture też byli wyjątkowo zachwyceni tym projektem. Do tego stopnia, że w efekcie doszło do partnerstwa z Hammer.? ?Zapał Reevesa wysunął go na czoło potencjalnych reżyserów filmu, których kandydatury rozpatrywali producenci? - mówi Oakes. ?Matt przeczytał powieść, widział jej szwedzką ekranizację i był bardzo entuzjastycznie nastawiony do stworzenia własnej wersji. Miał bardzo emocjonalne podejście do książki, a to było bezcenne. Bardzo zależało mu na zachowaniu ducha powieści Lindqvista, a równocześnie chciał dodać do niej elementy swojej własnej wizji?. Po przeczytaniu powieści Reeves napisał do jej autora, Lindqvista. ?Napisałem, że jestem oczarowany powieścią. Ale nie dlatego, że to wspaniały horror ? choć, swoją drogą, tak właśnie jest - mówi reżyser.  - Napisałem, że jestem nią oczarowany, bo bardzo przypomina mi moje własne dzieciństwo?. Ku zaskoczeniu Reevesa okazało się, że Lindqvist znał jego twórczość. ?Widział Projekt: Monster. Mówił, że uderzyło go moje nowatorskie podejście do bardzo starej opowieści i że to samo próbował osiągnąć we Wpuść mnie. Więc ucieszył się, kiedy dowiedział się, że chcę robić amerykańską wersję filmu. Chciałem utrzymać klimat opowieści i przenieść ją w amerykańskie realia, jakie znałem z dzieciństwa?. Powieść miała już międzynarodową grupę fanów, którzy darzyli wielkim szacunkiem szwedzką wersję filmu. Pozwól mi wejść Reevesa przenosi wprawdzie akcję do małego miasteczka w górach Nowego Meksyku, ale wiernie oddaje wątki powieści i jej pierwotnej ekranizacji. ?W pewnym momencie ktoś zasugerował, by w filmie dla amerykańskiej widowni dzieci były starsze niż w oryginale ? mówi Reeves. - Ale zrujnowałoby to całą opowieść, opowiadającą o konkretnym etapie w życiu człowieka. O tym, jak ciężko jest 12-letniemu chłopakowi, nad którym niemiłosiernie znęcają się w szkole i który nie ma przyjaciół. Ta historia opowiada o niewinności i odkrywaniu ? właśnie w tym wieku ? dwóch przeciwieństw: światła i ciemności?. Reeves mówi dalej: ?Miałem mnóstwo obaw, co do możliwości przeniesienia opowieści ze Szwecji lat 80-tych XX wieku do Stanów Zjednoczonych w tym samym okresie, kiedy prezydentem był Ronald Reagan. Był to szczyt zimnej wojny, gdy Reagan wygłosił przemówienie o ?Imperium Zła?. Prezydent mówił nam, swojemu narodowi, że zło jest czymś, co istnieje na zewnątrz ? Rosjanie byli źli, ale my Amerykanie, byliśmy zasadniczo ?dobrzy?. Zastanawiałem się, jak w takim klimacie mógł dorastać 12-latek taki jak Owen, który wszystkie mroczne uczucia chował gdzieś głęboko w sobie. Musiałby się czuć mocno zagubiony?. Choć producenci z dużą radością powitali obecność wszystkich paranormalnych zjawisk w filmie, zależało im, by emocje przedstawić tak realistycznie, jak to tylko możliwe. ?W horrorze najciekawsza jest możliwość przeszmuglowania głębszych treści - mówi Reeves. - Wydaje mi się, że to właśnie odróżnia nasz film. Nie jest to zwykła opowieść o wampirach. Mam nadzieję, że ludzie będą się z nią utożsamiać?. Vicki Dee Rock, współproducent filmu, uważa, że silny przekaz emocjonalny Pozwól mi wejść to efekt niezwykłego zaangażowania Reevesa w tworzenie filmu i postacie w nim występujące. ?Film mówi coś o ludziach? ? wyznaje.  ?Pomyłką jest upraszczanie, że to film wyłącznie o wampirach. Mówi on o tym, jak wyalienowani możemy się czuć i jaką cenę jesteśmy w stanie zapłacić, by czuć się kochani?. Simon Oakes uważa, że dla firmy Hammer wraz z produkcją filmu Pozwól mi wejść historia zatoczyła koło. Studio znowu staje się pionierem, który stosuje nowatorskie podejście do popularnego gatunku filmowego. ?W jakimś sensie ustawiliśmy poprzeczkę dla filmów o wampirach - mówi. - W filmach o Drakuli, które powstały w późnych latach 50-tych, Hammer uczynił z wampira, którego grał Christopher Lee, bardzo zmysłową postać. Myślę, że nadaliśmy pewien ton tradycji portretowania wampirów, który przetrwał przez długie lata?.

Hammer Films, założone w roku 1934, to legendarne brytyjskie studio filmowe specjalizujące się w horrorach, które wyprodukowało całą serię niezwykle popularnych filmów, jak Drakula, Przekleństwo Frankensteina czy Zemsta kosmosu. Zakupiona przez Exclusive Media Group, ta uwielbiana i kultowa brytyjska marka filmowa powraca w roku 2010 obrazem Pozwól mi wejść, pierwszą produkcją po przeszło 30 latach. Simon Oakes, wiceprezes Exclusive Media Group oraz prezes i dyrektor wykonawczy Hammer Films, mówi: ?Jesteśmy podekscytowani, że Hammer powraca na rynek, i to tak znakomitym filmem jak Pozwól mi wejść. Ten obraz doskonale oddaje nowe wcielenie Hammer Films jako studia, gdzie powstają ?inteligentne horrory? ? modne, stylowe i prowokujące do myślenia, takie, które wyciągną widzów z ich strefy bezpieczeństwa?. Pozwól mi wejść to remake przełomowego szwedzkiego horroru pod tym samym tytułem. Pracownicy Hammer po raz pierwszy zwrócili uwagę na ten temat w roku 2007, po przeczytaniu powieści Johna Ajvide?a Lindqvista, na podstawie której nakręcono szwedzką wersję. Następnie obejrzeli fragmenty szwedzkiego filmu, wówczas na etapie postprodukcji, i ostatecznie utwierdzili się w słuszności wyboru. Simon Oakes dodaje: ?Pierwsi widzowie wychwalali ten film. Chcieliśmy więc być jednymi z pierwszych, którzy nawiążą współpracę z producentami. Następnie Hammer zdołał odeprzeć wściekły atak konkurencji i nabył prawa autorskie. Od początku uważaliśmy, że tę historię należy opowiedzieć szerszej publiczności, dlatego tak dążyliśmy do jej kupienia?. Następnym filmem Hammer będzie The Resident, który ma mieć premierę w roku 2011. Wystąpią w nim Hilary Swank (Za wszelką cenę), Jeffrey Dean Morgan (Strażnicy) i weteran firmy Hammer, Christopher Lee (Drakula, Przekleństwo Frankensteina). We wrześniu 2010 roku rozpoczną się zdjęcia do Kobiety w czerni, adaptacji kultowej powieści Susan Hill, na podstawie której powstała też niezwykle popularna sztuka teatralna. Niedawno ogłoszono, że w filmie wystąpi Daniel Radcliffe (seria Harry Potter). Scenariusz napisała Jane Goldman (Kick Ass), a reżyserią zajmie się James Watkins (Eden Lake).

CHLOË GRACE MORETZ (Abby) zaczęła pracować w branży rozrywkowej w wieku pięciu lat, jako modelka licznych kampanii reklamowych (billboardy, telewizja). W wieku sześciu lat, gdy jej rodzina przeprowadziła się z Nowego Jorku do Los Angeles, dostała powtarzającą się rolę w serialu CBS Obrońca. Wkrótce wystąpiła w swoim pierwszym filmie, niezależnym The Heart of the Beholder, a następnie zagrała główną rolę w remake?u Amityville Michaela Baya. Rola ta przyniosła jej uznanie krytyków. Moretz mogliśmy ostatnio oglądać w Kick-Ass, tętniącej akcją adaptacji komiksu firmy Millar pod tym samym tytułem. Zagrała Hit Girl, groźną 11-latkę o niewyparzonym języku, która wraz z ojcem (w tej roli Nicolas Cage) walczy z przestępczością. Film został znakomicie przyjęty, a Teen Vogue nazwał Chloë ?najbardziej obiecującą małą gwiazdą?. W Dzienniku cwaniaczka z roku 2010, adaptacji popularnej serii książek dla dzieci Jeff Kinneya, Moretz zagrała pewną siebie, noszącą się na czarno uczennicę, o wiele zdolniejszą od rówieśników. Tego lata Moretz nagrała dwa filmy z rzędu. Najpierw The Fields w reżyserii Ami Mann. To psychologiczny thriller oparty na prawdziwych wydarzeniach, które rozegrały się w małym miasteczku w Pensylwanii w roku 1973. Zagrała w nim u boku Sama Worthingtona i Jessiki Chastain. Następnie pojechała do Europy, by rozpocząć pracę nad Hugo Cabret Martina Scorsese. Gra tam u boku Sir Bena Kingsleya, Sachy Barona Cohena i Asy Butterfield. Film opowiada historię 12-letniej sieroty mieszkającej na paryskim dworcu. Ten pierwszy trójwymiarowy film Scorsese ma mieć premierę w grudniu 2011 roku. Ostatnio można ją było zobaczyć w niezwykłej komedii romantycznej 500 dni miłości, z Josephem Gordonem-Levittem i Zooey Deschanel, oraz w Czasie odkupienia, z Paz Vegą i Simonem Bakerem. Nazwisko Moretz pojawia się też przy filmach Oko, z Jessiką Albą; znakomicie przyjmowanym na festiwalach The Third Nail; Agencie XXL 2 z Martinem Lawrencem i w filmie Dzieci.      KODI SMIT-MCPHEE (Owen) zdobył uznanie jako utalentowany młody aktor po występie w zaledwie kilku filmach. Ostatnio pojawił się u boku Viggo Mortensena, Charlize Theron i Roberta Duvalla w Drodze, adaptacji nagrodzonej Pulitzerem powieści Cormaka McCarthy?ego. Film wyreżyserował John Hillcoat (Propozycja). Jego premiera odbyła się na Festiwalu Filmowym w Wenecji. Za rolę w tym filmie Smit-McPhee był nominowany do Critics Choice Award w kategorii najlepszy młody aktor/aktorka. Wkrótce zagra młodego chłopaka walczącego z białaczką w nowym, australijskim filmie Matching Jack w reżyserii Nadii Tass. Smit-McPhee wywodzi się z rodziny aktorskiej. Jego ojciec, Andy McPhee, pojawił się w dziesiątkach filmów i programów w rodzinnej Australii. Jego starsza siostra, Sianoa Smit-McPhee, to weteranka słynnego australijskiego serialu Sąsiedzi, obecnie gra w serialu HBO Wyposażony, którego twórcą jest Alexander Payne, a główną rolę odtwarza w nim Thomas Jane. Smit-McPhee urodził się 13 czerwca 1996 w Melbourne. Pierwsze słowa uznania zdobył za rolę w filmie Mój ojciec i ja, gdzie pojawił się u boku Erika Bany i Franki Potente. Został za nią uhonorowany nagrodą Australijskiego Instytutu Filmowego w kategorii najlepszy młody aktor oraz otrzymał nominację w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy. Gdy nie gra, jeździ wyczynowo na hulajnodze, rowerze BMX, uczy się grać na gitarze i goni młodszego brata Cadena. RICHARD JENKINS (ojciec) jest jednym z najbardziej pożądanych aktorów charakterystycznych w Hollywood. Wystąpił w ponad 50 filmach. Był nominowany do Oscara za najlepszą męską rolę główną za rolę w Spotkaniu Toma McCarthy?ego. Film miał premierę w roku 2007 na Festiwalu Filmowym w Toronto oraz był wyświetlany w roku 2008 na Festiwalu Filmowym Sundance. Zdobył też Grand Prix na 34. Festiwalu Filmów Amerykańskich w Deauville. Jenkins wcielił się w Waltera Vale?a, pozbawionego złudzeń profesora ekonomii z Connecticut, którego życie zmienia się w wyniku przypadkowego spotkania w Nowym Jorku. Niezależne Spotkanie stało się przebojem roku 2008, a Jenkinsowi przyniosło też nominacje do Independent Spirit Award i nagrody Gildii Aktorów Scenicznych. Ostatnio Jenkinsa można było zobaczyć we Wciąż ją kocham Lassego Hallstroma, adaptacji powieści Nicholasa Sparksa; oraz w Jedz, módl się, kochaj z Jamesem Franco, Julią Roberts i Javierem Bardemem. Wkrótce pojawi się w horrorze Domek w lesie i filmie przygodowym The Rum Diary, u boku Johnny?ego Deppa. W roku 1986 Jenkins po raz pierwszy zagrał rolę główną w filmie uhonorowanego Oscarem scenarzysty Hortona Foote?a On Valentine?s Day. Następnie wystąpił w licznych filmach m.in.: Czarownice z Eastwick George?a Millera u boku Jacka Nicholsona, Susan Sarandon, Cher i Michelle Pfeiffer; Mały Nikita Richarda Benjamina, u boku Rivera Phoeniksa i Sidneya Poitier; Morze miłości z Alem Pacino i Ellen Barkin; Wilk Mike?a Nicholsa, gdzie ponownie wystąpił u boku Jacka Nicholsona; Daleka północ z Charlize Theron; komedia Judda Apatowa Dick i Jane: niezły ubaw, z Téą Leoni oraz Jimem Carreyem; oraz Królestwo Petera Berga z Jamiem Foxksem. W ciągu swojej kariery Jenkins pracował z tak uznanymi twórcami jak: Clint Eastwood (Władza absolutna), bracia Farrelly (Sposób na blondynkę; Ja, Irena i ja) i Sydney Pollack (Zagubione serca), u boku Harrisona Forda i Kristin Scott Thomas. W roku 2001 Jenkins rozpoczął owocną współpracę z Joelem i Ethanem Coenami ? wystąpił wraz z Billym Bobem Thorntonem, Jamesem Gandolfinim i Scarlett Johansson w Człowieku, którego nie było. Powrócił do współpracy z Coenami w roku 2003 filmem Okrucieństwo nie do przyjęcia, gdzie zagrał u boku George?a Clooneya i Catherine Zeta-Jones. W roku 1997 otrzymał nominację do Independent Spirit Award za najlepszą męską rolę drugoplanową za występ w komedii Davida O. Russella Igraszki z losem, gdzie zagrał z Benem Stillerem, Téą Leoni, Joshem Brolinem i Lily Tomlin. Ostatnio widzieliśmy go w Tajne przez poufne braci Coen z Georgem Clooneyem, Bradem Pittem, Johnem Malkovichem i Frances McDormand. Była to jego trzecia rola w filmach tego renomowanego duetu. W roku 2008 wystąpił w komedii Adama McKaya Bracia przyrodni, z Willem Ferrellem, Johnem C. Reillym i Mary Steenburgen. Najbardziej znaną rolą Jenkinsa na małym ekranie jest postać Nathaniela Fishera, z popularnego serialu HBO Sześć stop pod ziemią. Jego krótkie, okazjonalne pojawienia się na ekranie jako dusza przeżywającej kłopoty rodziny przyniosły mu nominację do nagrody Gildii Aktorów Scenicznych za wybitny występ całej obsady w serialu dramatycznym. Jenkins pojawił się też w licznych filmach telewizyjnych, w tym w Grzechach ojca i nagrodzonym Emmy miniserialu A orkiestra grała dalej. Na deskach teatru przez 14 lat był członkiem trupy Rhode Island?s Trinity Repertory. Przez cztery lata były jej dyrektorem artystycznym. ELIAS KOTEAS (policjant) zdobył międzynarodową sławę po występie w filmie Crash: Niebezpieczne pożądanie Davida Cronenberga, kontrowersyjnym obrazie o seksualnej prowokacji i wyobcowaniu, który w roku 1996 zdobył nagrodę specjalną na festiwalu w Cannes. Koteas kilkakrotnie występował w filmach jednego z najzdolniejszych kanadyjskich reżyserów Atoma Egoyana, m. in. w Likwidatorze i Klubie ?Exotica?, za który był nominowany do nagrody Genie (kanadyjskiego Oscara) dla najlepszego aktora drugoplanowego, oraz w Araracie, za który otrzymał Genie w tej właśnie kategorii. Koteas wystąpił ostatnio w Wyspie tajemnic Martina Scorsese oraz w Defendorze, z Woodym Harrelsonem i Kat Dennings. Zagrał również w policyjnym dramacie The Killer Inside Me Michaela Winterbottoma, z Caseyem Affleckiem i Kate Hudson. Niedawno zakończył pracę nad Dream House, thrillerem w reżyserii Jima Sheridana z Danielem Craigiem w roli głównej, oraz nad Winnie, gdzie gra południowoafrykańskiego zwolennika apartheidu. Partnerują mu Jennifer Hudson i Terrence Howard w rolach Winnie i Nelsona Mandelów. Na wczesnym etapie kariery został obsadzony przez Francisa Forda Coppolę w Kamiennych ogrodach i Tuckerze: konstruktorze marzeń. Potem wystąpił w Pełni księżyca w Blue Water Petera Mastersona, oraz został wybrany do roli głównej w filmie Malarek Rogera Cardinala, w którym zagrał dziennikarza śledczego Victora Malarka (postać autentyczna). Ta rola zapewniła mu pierwszą z dwóch nominacji do nagrody Genie. Koteas zagrał również, m. in. w Hit Me Stevena Shainberga, mrocznej adaptacji powieści A Swell Looking Babe autorstwa Jima Thompsona; w filmie Gattaca: szok przyszłości, z Umą Thurman, Ethanem Hawke?em i Judem Lawem; w thrillerze Gregory?ego Hoblita W sieci zła, w którym partnerował Denzelowi Washingtonowi; w Uczniu szatana Bryana Singera, u boku Sir Iana McKellena; w Pełni życia, z Holly Hunter i Dannym DeVito; w nominowanym do Oscara? dramacie wojennym Cienka czerwona linia Terrence?a Malicka; w Nowokainie, u boku Steve?a Martina i Heleny Bonham-Carter; w Uciec przed śmiercią, wraz z Andie MacDowell i Adrienem Brodym; w Zodiaku Davida Finchera, z Jakem Gyllenhaalem i Markiem Ruffalo; w Strzelcu Antoine?a Fuquy, z Markiem Wahlbergiem; w Ciekawym przypadku Benjamina Buttona, z Bradem Pittem i Cate Blanchett; w Udręczonych, u boku Virginii Madsen; i w Kochankach, z Joaquinem Phoeniksem i Gwyneth Paltrow. Na małym ekranie krytycy docenili występy Koteasa w takich programach jak nominowany do nagrody Emmy Traffic: The Miniseries czy w filmie HBO Strzał a serce, w którym zagrał notorycznego mordercę Gary?ego Gilmore?a. Koteasa można też było zobaczyć w filmie HBO Słodkie czasy, u boku Johna Turturro i Mary-Louise Parker. Wystąpił też gościnnie w Doktorze Housie, jako Nemezis Hugha Laurie.

MATT REEVES (scenarzysta i reżyser) stał się ważną figurą w świecie filmu w roku 2008, gdy wyreżyserował uznany horror s-f Projekt: Monster. Ten film o skromnym budżecie miał najlepsze styczniowe otwarcie w USA, a w sumie zarobił na całym świecie ponad 175 mln USD. Wcześniej Reeves znany był jako jeden z twórców popularnego serialu Felicity, ze zdobywczynią Złotego Globu Keri Russell (w roli głównej). Fabularnym debiutem Reevesa była mroczna komedia z 1996 roku pt. Żałobnik, z Gwyneth Paltrow, Davidem Schwimmerem i Barbarą Hershey. Napisał do niego scenariusz wraz z Jasonem Katimsem, dzięki pomocy Sundance Institute Roberta Redforda. W roku 1999 był współscenarzystą i współproducentem uznanego filmu Jamesa Graya Ślepy tor, z Markiem Wahlbergiem, Joaquinem Phoenixem i Charlize Theron. Ukończył prestiżową szkołę filmową przy University of Southern California. Reeves zwrócił na siebie uwagę także filmem krótkometrażowym Mr. Petrified Forrest. W Hollywood zadebiutował, gdy napisany jeszcze na studiach scenariusz autorstwa jego i kolegi z roku Richarda Hatema, został zakupiony przez Warner Bros. W roku 1995 na jego podstawie powstał film Liberator 2. Na małym ekranie reżyserował pilotowe odcinki seriali Gideon?s Crossing i Cuda dla ABC oraz Wyrok dla NBC, jak również niektóre odcinki Wydziału Zabójstw Baltimore dla NBC i Miłość czy kochanie dla ABC. W najbliższej przyszłości zajmie się pisaniem scenariusza, reżyserią i produkcją niezależnego thrillera The Invisible Woman dla GreeneStreet Films. Reeves mieszka w Los Angeles.