Scarlet jest po prostu barwną postacią. Wg mnie, mimo, że jest główną bohaterką, jest czarnym charakterem. A jednak, nie da się jej nie podziwiać za jej siłę i odwagę.

Scarlett to takie pomieszanie z poplątaniem, bywała zła i faktycznie do bólu egoistyczna, ale z drugiej strony wyczuwałam w niej zagubienie i ukryte gdzieś głęboko, głęboko dobro...

Scarlett w głębi serca bardzo chciała być podobna do swojej matki - arystokratki, prawdziwej damy Południa. Miewała z tego powodu wyrzuty sumienia, które jednak tłumiła tłumaczeniem swojego postępowania trudnymi czasami i koniecznością, a także słynnym powiedzonkiem "Pomyślę o tym wszystkim jutro". Była zupełnym przeciwieństwem szlachetnej Melanii - Scarlett była rozpieszczona, skrajnie egoistyczna i wyrachowana, choć miewała czasem przebłyski dobroci. Kochała Bonnie, choć nie była w stanie jej tego właściwie okazać, za to ignorowała dwójkę dzieci z pierwszych małżeństw (niewspomniane w filmie). Miała na sumieniu niejeden grzeszek, ale trzeba przyznać, że życie bardzo jej dało w kość i czuła, że jeśli nie zawalczy o swoje, to nie przetrwa. Dążyła do wyznaczonych celów po trupach, nie zważając na nikogo i na nic. O tym jest także "PzW" - o ludziach, którzy przetrwali ciężkie czasy dzięki oportunizmowi (Scarlett, Rhett) i o tych, którzy nigdy nie pogodzili się ze stratą przeszłości (Ashley). Scarlett nie była postacią jednoznaczną, budzi zarówno złość, sprzeciw, jak i zrozumienie, a czasem nawet sympatię. Melania była niemalże uosobieniem świętości, według mnie była trochę mało realistyczna (choć takie kobiety też na pewno istnieją). Ale Scarlett to nie bajkowa postać oderwana od rzeczywistości, lecz kobieta z krwi i kości. Jest wręcz kwintesencją kobiecego sposobu myślenia i postępowania. Myślę, że wiele z nas odnajduje niektóre swoje cechy, czy zachowania właśnie w tej postaci.
W każdym razie książka i film to absolutne mistrzostwo świata, również wszystkim bardzo polecam!