Mnie osobiście ten film bawi! Uwielbiam tę melodię, którą pamiętam z kina z czasów mojej młodości. Po prostu traktuję ten film jako rozrywkę, a nie na serio! I dlatego go lubię.

OK, ale tak można powiedzieć o każdym filmie. Ten na pewno też można traktować jako rozrywkę, ale mnie osobiście strasznie denerwuje infantylność aktorów i realizatorów wielu filmów. "Przybycie Tytanów" jest świetnym dowodem no to, że potraktowali oni widzów jak małe, niewiele rozumiejące, głupiutkie dzieci. Wszystko w porządku, jeśli taki zamiar był celowy - wtedy z filmu tego typu robi się zamierzona parodia, często całkiem fajna i śmieszna. Ale w tym przypadku nie ma o tym mowy. Miotający się po ekranie heroso-blondynek, w widoczny sposób nie dorastający do swojej roli, wygłaszający ze śmiesznym patosem egzaltowane, głupiutkie teksty - jeśli jest traktowany poważnie staje się żałosny i budzi jedynie odruchy politowania. Można oczywiście pękać wtedy ze śmiechu i zrobić sobie z tego "dzieła" niezłą zabawę, ale będzie to reakcja widzów, a na pewno nie reżysera tego filmu. Ona potraktował widzów jak durniów. No, chyba, że sam był durniem... :-)

... za to jest dowcipny, choć prosty. Jest po prostu zabawny i miły dla oka. poza tym ci, którzy go widzieli w dziciństwie w kinie, wspominają go z rozrzewnieniem; tym bardziej, że wcale się nie zestarzał: dobry montaż, scenografia, efekty... po prostu fajna rzecz :)

Główny bohater strasznie mnie irytował. Miejscami dialogi były beznadziejne.